ရေးသားသူ – တိမ်ပြိုမိုး
(ဟူးးး)
မျက်စိကိုစုံမှိတ်လည်း အိပ်လို့မပျော်တာမို့ လေပူတွေကို မှုတ်ထုတ်လိုက်မိသည်။ အရင်ကဆို အမေ့ကိုဖက်ပြီး အိပ်နေကြ ဖြစ်သည်။ အခုလို တစ်ယောက်ထဲ မအိပ်ခဲ့ဖူးတာမို့ ဘယ်ပြောင်းညာပြောင်းနဲ့ ကိုယ့်ဘာသာ မကျေမနပ် ဖြစ်နေမိသည်။
တကယ်တော့ နုကို အခုလိုဖြစ်အောင် လုပ်တဲ့သူက ဦးမြင့်အောင်ဆိုတဲ့ လူကြီးဖြစ်သည်။ နုတို့သားအမိ ကမ္ဘာထဲကို တိုးဝင်လာတဲ့ သူ့အပြစ် ဖြစ်သည်။ နု နာမည်က နုနုသွယ် ပါ။ မေမေ့နာမည်က ဒေါ်ခင်လေးသွယ်၊ ဖေဖေက ဦးလှထွန်း။ ကံမကောင်းအကြောင်းမလှတော့ နု ခြောက်တန်းတက်တဲ့ နှစ်မှာဘဲ ဖေဖေတစ်ယောက် သူချစ်တဲ့ မေမေနဲ့ နုကို ထားလို့ တမလွန်ကို ခရီးထွက်သွားခဲ့သည်။ ဖေဖေ မရှိတော့ပေမယ့် မေမေနဲ့ နုတို့ သားအမိ လောကကြီးကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ရင်ဆိုင်ခဲ့ကြသည်။
ဖေဖေရှိကတည်းက မေမေက ရပ်ကွက်ထဲမှာ အိမ်အရောင်းအဝယ် အငှားကအစ ငွေတိုးပေးတာလေးတွေပါ လုပ်နေတာမို့ ဖေဖေမရှိပေမယ့် အခြေအနေမပျက် ရပ်တည်နိုင်ကြလေသည်။ ဒီနေရာမှာ မေမေနဲ့ နုက သားအမိသာ ပြောတာ ရုပ်ရည်က တခြားစီ။ မေမေက အညာသူမို့ အသားညိုတယ်၊ အရပ်အမောင်းက ငါးပေနှစ်လက်မမို့ မပုမမြင့်ပေမယ့် ရင်သားငယ်သလို တင်ကလည်း မထွားဘူး။ ပြောရရင် မိန်းမတစ်ယောက်မှာ ရှိသင့်တဲ့ အနေအထားထက်တောင်မှ လျော့နေသေးသည်။ မျက်နှာလေးကတော့ မျက်ခုံးမျက်လုံးလှသလို နှုတ်ခမ်းလေးက လေးကိုင်းလေးလိုမို့ လှတစ်မျက်နှာလို့ ပြောရမလိုဘဲ။
နုကြတော့ ဖေဖေနဲ့တူတာ၊ အသားလည်း အဖြူကြီး မဟုတ်ပေမယ့် ဝင်းနေသည်။ အရပ်ကတော့ မေမေ့လိုဘဲ။ မတူတာက ရင်တွေ တင်တွေဘဲ။ နု နို့တွေက အပျိုဆိုပေမယ့် မေမေနို့တွေရဲ့ နှစ်ဆလောက်ကို ရှိနေတာ။ အဲ့ဒါကလည်း အပျိုဖြစ်စက ကိုယ့်နို့တွေကို ကိုယ်ပြန်ပြီး ကိုင်ကိုင်ပေးလို့များလား မသိပါဘူး။ နို့က ကိုင်ပေးလို့ဆို ထားပါတော့၊ တင်ပါးကြီးတွေက ထွားတာက ဘယ်လိုပြောရမလဲ မသိဘူး။ အပျိုဖော်ဝင်ပြီးကတည်းက ထွားလာလိုက်တာ သူငယ်ချင်းတွေကတောင် တင်ထွားလို့ စကြပြောင်ကြတဲ့အထိ။ အဲ့ဒါကြောင့် လမ်းထွက်ရင် ပုရိသတွေ မျက်လုံးစားပွဲထိုင်တာ ခံနေရသည်လေ။
