Doktorun olarak! {Yarı Texting}

32

N'aptınız kızz? Sağlığınız sıhhatiniz iyidir inşallah

İyi okumalarrrr

Ateşin vurulduğunu duyduğumuzda otelden nasıl çıktık uçağa nasıl bindik tekrar Türkiye'ye nasıl geldik bilmiyorum. Her şey çok hızlı olmuştu.

Şimdi ise arabada Ateşin yanına gidiyorduk. Alperen tabiki araba sürdüğünü umursamadan telefonuyla uğraşıyor bende telefonumun ekranıyla bakışıyordum. 

"Eve doktor çağırmışlar, tedavi etmiş. İyiymiş şimdi Ateş." Rahat bir nefes verip telefonuma tekrar döndüm.

Aliyeye tabiki ateşin vurulduğunu söyleyemezdim ama zaten ayrıldıkları için yazmayı düşünüyordum. Bana söylemesede en neticede kankamı ayrılık zamanında yalnız bırakamazdım

Aliye kankam❤️❤️

Siz: yazıklar olsun

Siz: haysiyetsiz kanka

Siz: mal

Siz: neden sevgili olduğunuzdan en son benim haberim oluyor acaba??

Siz: sizi tanıştıran benim

Siz: hani çocuğunuzun adını Defne koyacaktınız?

Siz: hani??

Siz: her neyse 

Siz: tam bir aptal insan olduğunu ve nasıl olduğunu sormak için yazdım

Siz: görevdeysen döndükten sonra yazarsın

Siz: öptüm canımın içi

Ben Aliyeye yazarken çoktan bir evin önünde durmuştuk. Hızlıca inip eve doğru yürümeye başladık. 

Herhalde camdan geldiğimizi gören Enisa kapıyı daha biz çalmadan açmıştı. "Abi? Sinirli misin? Sinirliysen gel seninle bir tur yapalım."

Kokuyu aldınız mı?

Alperenle aynı anda kaşlarımızı çattık, tam ağızını açmış itiraz edecekti ki Enisa koluna girip bana kaş göz yaptı ve arakaya doğru yürütmeye başladı.

Hâlâ kaşlarım çatıktı ve ne döndüğünü anlamaya çalışıyordum taki Enisa eliyle abisinin arkasından 'eve gir' işareti yapana kadar. Eve girip kapıyı arkamdan kapattım. "Nizo? Emir? Eren? Neredesiniz?" Salon olduğunu düşündüğüm yere doğru ilerleyip kapıyı açtım.

"Ateş nasıl? Nere- Halil abi?! Emre?"

Gözlerim abim, Emre, Nizo, Emir ve koltukta yatan Ateşte bir bir gezerken en sonunda sinirli olduğunu düşündüğüm abimin üstünde durduğunda yutkundum. Zira kendisi bayağı bayağı sinirli duruyordu.

Ama böyle papatya çayıyla bile geçmeyecek bir sinir.

Yine ki çocuğu tedavi etmeyi akıl edebilmiş ve beni beklememişlerdi. Şimdi baygın yatıyordu.

Ben ayakta dikilirken Emre ortamın gerginliğini fark etmiş olacak ki biraz havayı değiştirmek için kalkıp "Defne kanka-" diyerek yanıma geliyordu ki arkamdan çekilip koltuğa oturtuldum.