GÖKYÜZÜ

bölüm 5 : Kan

Şarkı ile dinlemek isterseniz önerilerim;

Emir Can iğrek- beyaz
Pinhani, kalben - iyi değilim ben

İyi okumalar<3

Karanlık, çok karanlık düşüncelerim bile karanlık, korkuyor muydum?

Evet, korkuyordum..

Sesizlik beni içine çekmişti konuşmak, bağırmak, çığlık atmak istiyordum ama hiç birini yapamıyordum sanki biri boğazımı sıkıyordu, konuşmamı engelliyordu.

Ellerimle yere dokundum soğuk bir zemin, yavaş yavaş ayağı kalkmaya çalıştım ama olmadı.

Ne olmuştu bana?

Başımı duvara yaslayıp hatırlamaya çalıştım en son okuldan çıktım, hayır hayır en son ağacın oradaydım ve yanlız değildim, yavuz evet yavuz vardı yanımda sonra sonra noldu? Düşün düşün hadi be kızım hatırla, babamın emaneti onu aldık, balıkçıdan çıktık hayır çıkamadık, araba bir araba önümüzde durdu.

Başımı ellerimin arasına aldım, şafaklarımı ovaladım, babamın emaneti noldu, yavuz neredeydi bu bilinmezliklerden artık bıkmıştım.

Tüm gücümü toplayıp ayağı kalktım ellerimle etrafı incelemeye başladım sadece duvar vardı, adım adım ilerledim ve farklı bir ses geldi.

Galiba kapıyı bulmuştum tüm gücümle kapıya vurdum

" Kimse yok mu ? Ne istiyorsunuz bende? Biri baksın be"
Off hiç bir ses yoktu.
" Ne bağırıyosun kızım ya " yavuzun sesi
" Yavuz nerdesin?" Onu da mı getirmişlerdi.
" Burdayım yan tarafta bekle geliyorum yanına" kapıya yaslandım.ve yavuzun geldiğini hissettim yere , yanımda yere çöktü.

Bende onun yanına oturdum.
" Biz neden buradayız yavuz?"
" İnan bilmiyorum sadece hatırladığım, araba geldi önce seni aldılar, ben izin vermeyince güzel bir dayak çektiler, sen bulduğumuz kutuyu düşürmüştün onu aldım ve kaçtım, biraz ileride, eski bir ev vardı oraya girdim kutuyu sakladım tam çıkacaken adamlardan biri geldi sonrası bende de yok ama umarım kutuyu bulamazlar , çünkü anladığım kadarıyla onu istiyorlar."

Babamın emanetini kim neden istesin, bunu kim biliyor

" İyide yavuz o kutuyu neden istesinler ?"
" Dora sen bana sadece babamın emaneti dedin, biraz açsan konuyu ' açamazdım
" Üzgünüm yavuz" çocuk kırılmakta haklıydı.
"Önemli değil Dora "

Önemliydi.

zaten pek bir şey de yok az bir şey anlatsam bir şey olmazdı
" Anlatacağım ama sadece anlattıklarım kadar daha fazlasını sormayacaksın"
" Tamam kabul " gerçekten merak ediyordu sesinden belliydi

Anlatmak için biraz bekledim, kafam da toplamam gerekiyordu.

" Yavuz, benim babamın düşmanları var. Ama öyle bir iki tane değil, ölmeden önce biraz damarlarına basmış ve babamın ölmesi ile intikam için beni kullanmak istiyorlar. Ondan kalan sadece benim çünkü" titreyen sesimle devam etmek için ağzımı tam açmıştım ki bir gürültü geldi.

İrkildim.

Hızla ayağı kalktık, ve silah sesi, ne oluyordu ?

Bizim olduğumuz yerin kapısı bir anda yere düştü ve içeri ışık girdi o an kapıyı kıran kişiyle göz göze geldim.

Duraktaki , maskeli adam. İyide onun burada ne işi vardı? Yavuzla birbirimize baktık. O benden daha şaşkın bir durumdaydı.

Gözlerini bir an olsun gözlerimden çekmiyordu. Ve birden gelip elimi tuttu
" Davetiye mi gönderme mi bekliyorsunuz?"
Dedi sesi serti.
" Ve bana dönüp, yine yeniden gökyüzüm" dedi ve bunu içten bir sesle söyledi.
" Sen kimsin " Yavuzun ona doğultu soru ile ona döndü. " Bence şuan benim kim olduğumdan daha önemli dertlerimiz var " dedi ve ileri gitmek için hamle yaptı ve tabi benide kendiyle yönlendirdi.