GÖKYÜZÜ

Bölüm 8: yeni ev

İyi okumalar dilerimm💞

Ben o eli tuttum.

Çok sıcaktı ya da ben soğuktum, şuan onu bile farkedecek durumda değildim.Kolumda çok büyük bir acı vardı. Onun desteği ile bir arabaya binmiştim.

Arabaya bindik ve o an eline aldığı maske ile onu tanıdım.

Maskeli adam.

Ben onu bulamamıştım yine o beni bulmuştu. Maskeye baktığımı görünce "evet benim" dedi. Önüne döndü ve arabayı çalıştırdı.

2 saatin ardından bir yere geldik. Çok büyük bir yerdi. Arabadan inip yanıma geldi,inmem için yardım etti. Bende ona ayak uydurdum.
"Neresi burası?"sorduğum soru ile bana döndü "yeni evin" dedi.

Derken?

Önce yeni hayat, sonra yeni ev.

Bahçeye girdjk ve ben olduğum yerde kaldım. Bahçede bir sürü kişi vardı, bahçe hepsini ve daha fazlasını alabilecek kadar büyüktü, garip olan o değildi zaten garip olan hepsinde maske olmasıydı.

Maske.

Neyin nesiydi bu maske?

Onları uzun süre izledim. "Bunun için yeterince vaktin olacak şuan yarana bakılması lazım" dedi ve elimi tutup yürümeye başladık.

O büyük bahçenin içinde 5 tane büyük ev vardı biz en başta olana ilerledik. Kapısı kocamandı. Burada kaç kişi yaşıyordu?

Kapıyı açtı, içerisi farklı bir dünyaydı, küçük bir hastane gibiydi burası. Beni yönlendirmesi ile bir odanın önünde durduk. "İçeri geç seninle ilgilenecekler" dedi.

Ve arkasını döndü hızla koluna yapışıp,"nereye ben ne yapacağım burda" dedim. Gerçekten korkuyordum ve şuan sadece ona güvenilirdim.

Derin bir nefes alıp kapıya vurdu. İçeri geçtik ve bir kadın vardı. Tatlı biri gibiydi. "Kübra abla bakar mısın?" Dedi Kübra abla dediği kişi bize döndü.

Eliyle diğerlerini çıkardı "gel Meriç oğlum" dedi.

Ne!?

Adı Meriç miydi?

Beni kendiyle içeriye doğru çekiştirdi. "Hoşgeldiniz" kadın çok tatlı bir sesle konuştu.
"Hoşbulduk" dedim.

Maskeli çocuk yani Meriç kadına "Şey, gökyüzü" dedi ve kadın ayağı kalkmak için öyle hızla hareket etti ki düşmemesi mucizeydi.

Bana doğru resmen koştu, korkmuştum noluyordu? Kollarını boynuma doladı ve sımsıkı sarıldı. O an Meriçle göz göze geldik kafasını başka tarafa çevirdi.

Bu kadın kimdi?

Ve neden bana böyle sarılıyordu?

En sonunda beni bıraktı ve gözlerinde yaş vardı."gel,gel koluna bakalım hemen" sesi ağlamaklıydı.

Beni bir yere oturtup,bir yere gitti ve elinde eşyalarla geri geldi. Üzerimdekileri çıkarmak için hamle yaptı. Ani bir refleksle ittim onu ve Meriçe baktım. O buradayken üstümü çıkaracak değildim.

Oda bunu anlamış gibi yavaş adımlarla dışarı çıktı.

Kadın beni çok narin hareketlerle inceledi, pansuman yaptı."kurşun sadece sıyırmış,merak etme çabuk iyileşir yarası" dedi, anladım der gibi kafamı salladım.

İşi bittikten sonra giyinmem için bana bir t-shirt verdi, diğeri hem ıslanmış hemde kan olmuştu.

Ben giyinirken o kağıda bir şeyler yazıyordu.