Zindan Mahzeni

2. Bölüm

Oy verip yorum yapmayı unutmayınız.
YORUMLARINIZ BENİM İÇİN OYDAN KIYMETLİ ❤️

Seksendört- Kendime Yalan Söyledim
Evdeki saat- Sarmaşık

2. BÖLÜM

Bu hayatta hiç bir zaman bana fikirlerim, seçimlerim, hayatımı etkileyecek kararlar sorulmadı.

Cevap netti, 'Baban ne derse o olur.'

Bu yaşıma kadar elimden geldiğince zindanımın parmaklıklarından nefes almaya çalışmıştım.

Ancak o parmaklıkları da kapatmaya karar vermişlerdi. Hayır, ben artık o küçük çocuk değildim.

Her ağladığında, canı yandığında anne diye ağlayan değil, geçecek diye ağlayan çocuktum ben.

Şimdi bana kararmış hayatımın, daha da kararacağını söylüyorlardı.

Ama bu sefer, karar ipleri bana bağlıydı.

Ya kaderime razı gelecek zorla evlenecektim,

Ya da buralardan kaçıp özgürlüğüme kavuşacaktım.

Bu seferde benim cevabım netti, kaçıp özgürlüğüme kavuşacaktım.

Muhtemelen yeni uyanmış ev halkıyla belimi yasladığım yatakta dikleştim ve saate baktım. 08.23.

Çok geçmeden gelen seslerle gözlerimi kapıya diktim.
Gece geç saatlere kadar test çözmüş ve bir süre de ne yapacağımı düşünmüştüm, ve onlar gelmeden de buralardan kaçmayı...

Çantamı hazırlamış bir kenara indirmiştim zaman kaybetmemek için.

Kapım çaldığında ayaklanarak üzerime bir ceket attım. Ve kapının kilidinin açılmasını bekledim.

Aslında bu kapıyı açabilirdim, dolabımın iç çamaşırı bölmesinde anahtar, silah, bıçak gibi şeyler saklıyordum. Ve bir de karın doyurucu aburcuburlar. Çünkü bazen hiç yemek getirmedikleri bile oluyordu, ve bende açlıktan başım ağrıdığı için ders çalışamıyordum.

Kapı nihayet açıldığında yüzüme bir kumaş fırlatıldı annem tarafından. İlk başta elimde ki kumaşın ne olduğuna bakacaktım ama gözlerim yüzüne çarpınca dudakları yırtılırcasına gülümsediğini fark ettim.

Yüzüne açıklama yapmasını belirtircesine baktım. O da bunun sinyalini almış olmalı ki dudakları aralandı.

"Bugün istemeye gelecekler. Bunu giyeceksin." dedi. Gözüm elimde ki kumaşa kayınca beyaz renkte diz boyu bir elbise olduğunu anladım. Bunu en son beraber alışverişe çıktığımızda görmüş ve beğenmiştim.

Başımı kaldırınca yüzümde ki yaralara tiksinircesine baktı, sanki kendisi sebebiyet vermemiş gibi.

Vücudumu süzerken, "Saçını başını düzelt, biraz süslen, kocan beğenmez sonra seni." dedi.

Elimde ki elbiseyi detayla incelerken umursamazca, sırf geçiştirmek için, "Bu seni ilgilendirmez." diye birşeyler zırvaladım.

Koluma sarılan parmaklarla kapının kapanması bir oldu.

Sessizce fısıldayarak ama sonradan yükselerek, "Evlenip kocanın dizinin dibinde oturacaksın! Yok öyle gece gizli ders çalışmalar falan, bir bok olamazsın sen! Bugün hele bir o adam seni beğenmesin, istemesin bak ne yapıyorum ben sana. Bundan sonra seni geceleri uyanık da görmeyeceğim kocanın evine gidene kadar."