Zindan Mahzeni

4. Bölüm

Selamm!

Gerekli ilham kaynağını bulamadığımdan bölüm biraz rötarlı geldi.

Oy ve Yorum yapmayı unutmayın 💗

4. Bölüm

YAZAR ANLATIMIYLA

Sessiz koridorda hızlı adımlarla ilerliyordu, kucağında ki baygın kadın ile birlikte. Ağırlığı dikkatini çekmişti adamın. Bir kuş tüyü kadar hafifti Berfu.

Sonunda koridorda geniş bir kapı bulunca hedefine doğru ilerledi ve seslendi.

"Buraya bakar mısınız? Yaralı birisi var!"

Çıkan genç hemşire ile koşarcasına büyüttü adımlarını.

Sedyenin üzerine Berfu'sunu koyarken durumu açıklıyordu;

"Elinde kesikler var, uzun süredir kanıyor."

Hastanın bilincini kontrol etmek için gözlerine ışık tutan hemşire başını çevirmeden hızla sorularını sordu."Ne zamandan beridir bilinci kapalı hastanın?"

Hatırlamaya çalıştı adam, yaklaşık 15 dakikada buraya gelişi, 5 dakika da konaktan inişi dersek, "Ortalama 20 dakikadır baygın hâlde. Çok, çok fazla kan kaybetti." hızla soruyu cevapladı korku içinde.

Hemşirenin gözlerinden geçen bilinmezliği görünce, telaş içinde konuştu, "Kötü mü durumu?"

Cevap vermeyen hemşireye soruyu tekrar sordu ama yine yanıt alamadı.
Bu seferde hakkını sinirle bağırarak kullandı, "DURUMU NASIL?"

"Lütfen odayı boşaltır mısınız?"

"Açıklama yap!"

İnatla ona bakan gözlerle sabrı taştı hemşire kadının. Zaten durumu anlayamıyordu!

"Cevap versene!"

Karşısında ki adama hayretle baktı, şuanda hasta hakkında bir bilgi alamıyordu hemşire. Ancak karşısında ki adam, bencilce davranıp kendisini rahatlatmak için açıklama istiyordu!

Dişlerini sıkarak konuştu, "Bu odayı derhal boşalt! Yoksa güvenliği çağıracağım!"

"Çağır! Kimi çağırıyorsan çağır! Bana açıklama yapacaksın!"

"Hastanın durumunun kötüye gitmesini göze alıyorsanız bir çay eşliğinde anlatabilirim durumunu?"

Kalbi korkuyla kasıldı adamın, karşısında ona ateş saçan gözlerle bakan kadına sinirle baktı o da. Ama yapwcak birşey bulamayıp odayı hızlı adımlarla terk etti.

Gitmesiyle rahatlayan hemşire, doktoru çağırmak için aceleyle koşturdu diğer tarafta kalan odalara doğru.

Masasında oturmuş, yorucu bir vakanın ardından elinde kahvesini yudumlayan doktor, koştura koştura gelen ev arkadaşına baktı, "Müge! Müge, hastaneye bir vaka geldi. Şuan müşahede odasında ve ben hiçbir şey anlamıyorum!" arkadaşının dediğiyle kaşları çatıldı ve elinde ki kahve kupasını hızla masaya koydu ayağa kalkarken.

Endişelenmişti, çünkü arkadaşı çok başarılı bir hemşireydi. Eğer ki bir doktora ihtiyaç duyuyorsa durum gerçekten ciddi diye düşündü.