6.Bölüm: Kaynaşma

1.6K 32 4
                                    

6.Bölüm: Kaynaşma

Medya:Kızlarım giydikleri

Medya:Kızlarım giydikleri

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.






Ertesi gün

Saat 19.00 gibi hastaneden çıkıp ezgi,sude ve ben birlikte eve geçmiştik sude'nin isteği üzerine pijama partisi yapacaktık.Pijamlarımızı giyip yiyecek bir şeyler aldıktan sonra hep beraber karaoke yapmaya karar verdik.

"BAS GAZA AŞKIM BAS GAZA
KİM TUTAR SENİ BAS GAZA
YOLLAR SENİN HİÇ DURMA
HADİ UÇUR BENİ BURDAN."bağıra bağıra şarkı söyleyip dans ediyorduk tam şarkı bittikten sonra zil çaldı.

"Kim geldi ki acaba"dedi Sude.

"Durun ben bakarım"diyip gidip kapıyı açtım.Eren komutan ve arkasında bir tane daha adam vardı.

"Komutan bir şey mi oldu"

"Rahatınızı bozacağız doktor hanım ama müziğin sesini kısarmısınız yeni görevden geldik ve dinlenmemiz lazım."

"Özür dileriz kendimizi çok kaptırmışız daha dikkatli oluru-"sözümü tamamlamadan Sude içeriden geldi.

"Alisa kimmiş aaa sizmiydiniz buyrun sizde gelin içeri parti yapıyorduk ta."demesiyle birlikte kolunu çimdikledim ama o melül melül eren komutanın arkasındaki adam ile bakışmakla meşguldü galiba dünkü anlattığı berk'ti bu adam.

"Gelelim gelelim."dedi Berk ve ayakkabılarını çıkarıp içeri girdi ve Sude ile birlikteydi içeri geçtiler.Eren ve bende arkalarından bakakalmıştık.

"Kusura bakmayın böyle pat diye içeri girdi."

"Yok canım ne kusuru buyurun sizde gelin "daha ne diyecektim adama gelme diyemezdim. içeri geçtiğimizde Sude çoktan içkileri koymuş Berk ile karşılıklı içiyorlardı.Ezgi yanıma gelip kulağıma yaklaşıp fısıldadı.

"Ne oluyor bu adamlar kim."dedi bende ezgiyi kolundan tutup mutfağa çektim.

"Üst komşularımız sesten rahatsız olmuşlar o yüzden gelmişlerdi ama Sude delisi içeri davet edince geldiler."demem ile tekrar zil çaldı.

"Sen dur ben bakarım."diyip kapıyı açmaya gitti.Mutfaktan bir kaç bir şey alıp oturma odasında geçtiğimde erkek sayısı 1 kişi daha artmıştı ne oluyor be.Elimdekileri masaya bırakıp ezginin yanına gittim.

"Bu kim ezgi."

"Bu adamların arkadaşıymış adı bartın yukarıda onların gelmesini bekliyormuş gelmeyince aşağıya inmiş bende içeriye gel dedim herkes burada zaten."

"Ev yol geçen hanına döndü mübarek."dedim ve güldüm.Bir süre sonra ezgi ile bartın konuşmaya başladı zaten Sude ve Berk kendi alemlerin de konuşuyorlardı.Yerimden kalktım sude'nin önünden geçeceken Sude de tam ayağa kalkmasıyla yanda oturan eren komutanın kucağına düşmem bir oldu.

Yerimden kalktım sude'nin önünden geçeceken Sude de tam ayağa kalkmasıyla yanda oturan eren komutanın kucağına düşmem bir oldu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Hop dikkat et"diyip elini belime koydu bir kaç saniye bakıştıktan sonra kucağından kalktım

"Kusura bakma."dedim ve sude'nin peşinden mutfağa gittim beni düşündükten sonra hiçbir şey olmamış gibi mutfağa gitmişti.

"Sude ne yapıyorsun sen." demem ile gülmeye başladı eyvah şimdi ayvayı yedik.

"Ahh sude ne kadar içtin sen"

"İki" diyip bir yandan da eliyle dört işareti yapıyordu.Mutfaktan alıp onu odaya götürdüm berk çoktan sızmıştı zaten sudeyide yanına bırakır bırakmaz sızmıştı.Ezgi ve bartın ise hala içki içip konuşuyorlardı.Tek boş yer olan erenin yanına gidip oturdum.

"Gerçekten çok özür dilerim Berk'in içeri geleceğini tahmin etmemiştim."

"Özür dilenecek bir şey yok içeri davet edende sudeydi zaten."

1 saat sonra ise ezgi ve Bartın'da sızmıştı eren ve ben bir şey içmediğimiz için bize bir şey olmamıştı.

"Kahve ister misin?"dedim erene dönüp.

"Olur."ayağa kalktığımda oda ayağa kalkıp benimle birlikte mutfağa geldi kahveleri yaptıktan sonra kupalarımızı alıp balkona çıktık.Bir kaç dakika ikimizde konuşmadık sadece dışarıyı izliyorduk.

"Sohbetine doyum olmuyor doktor."

"Ne anlatayım komutan."

"Mesela neden bir sürü şehir varken burası tehlikeli bir şehir olduğunu biliyorsundur burada her an herşey olabilir."

"Biliyorum ama bu şehrin benim için anlamı çok fazla,7 yaşına kadar burada yaşadım ben babam şehit olduktan sonra da İzmir'e taşındık. Hakkâri benim yuvam,buradayken babam yanımdaymış gibi hissediyorum."dedim eren bana bakarken bende dolu gözlerle dışarıya bakıyordum.

"Başın sağ olsun."

"Teşekkürler."bir süre ikimizde konuşmadık ama erenin beni izlediğini biliyordum kendimi daha fazla tutamadım ve ağlamaya başladım.Eren beni kendine çekip göğsüne yasladı.

"Ağlama doktor baban şu an çok güzel bir yerde ve eminim seninle gurur duyuyordur."

Bölüm Sonu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bölüm Sonu

Afitap (Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin