မြို့အုပ်မင်းရဲ့အမုန်းတော်ခံမိန်းမသား or အစေခံဇနီး

part 6

အိပ်ယာကနိုးတော့ ဘေးနားမှာ ဇေယျမင်းမောင်ကိုမတွေ့တော့ပေ..ညကရက်ရက်စက်စက်မှုလုပ်ခဲ့တာတောင် သူမအပေါ်ကို သနားညှာတာခြင်းမရှိ.. စောင်လေးတောင်မခြုံပေးပါ ..အဝတ်ဗလာနဲ့ဒီတိုင်းထားခဲ့၏ နှင်းငယ်ထဖို့လုပ်တော့ အရမ်းကိုက်ခဲပြီး ထလို့တောင်မနိုင် ဒါပေမဲ့ကြိုးစားပြီး ထလိုက်တော့ ရသွား၏ ထလိုက်တာနဲ့ ပန်းလေးထဲကအရည်တစ်ချို့နဲ့ သွေးတွေက ပေါင်အောက်ကိုစီးကျလာတော့..

"အမေ..သမီကိုကယ်ပါဦး ဘာတွေဖြစ်ကုန်ပြီးလဲမသိဘူး..ဟီး အာ့..ကျွတ်ကျွတ် နာလိုက်တာ..ရှင့်ကိုအရမ်းမုန်းတယ် ကျွန်မကိုဖျတ်စီးခဲ့သလို ရှင့်ဘဝတစ်ခုလုံးကိုလဲ သုံးစားလို့မရအောင်.. ပြန်လုပ်ပြမယ်,..ခံနိုင်ရည်ရှိပါစေ, .

အံကိုကြိတ်ကာ အားတင်းပြီး ညစ်ပတ်နေတဲ့ စောင်တွေနဲ့ ထဘီကိုလဲလိုက်ပြီး အဝတ်လျော်ဖို့ အောက်ကိုသယ်ဆင်းလာခဲ့၏...သူမကလှေကားကဆင်း ဇေယျမင်းမောင်က လှေကားကတတ်

"ဒါဘယ်လဲ,..

.....

သူမမဖြေ..

"ငါမေးနေတယ်လေ.....

အဝတ်စားတွေကိုင်ထားတာ ဘယ်ကိုသွားရမလဲ

"အကျောတင်းတာတွေလျော့နော်...

"ငါကဘာအတွက်လျော့ရမှာလဲ နင်လိုဘာမှပြန်မလုပ်နိုင်တဲ့မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို မတင်းစော်ကားတဲ့လူကိုငါကလျော့ရမှာလား,..ဆုတောင်းနော်

"လက်ပေါက်ကပ်တဲ့ မိန်းမ... လာစမ်း ညကဆုံးမထားတာတောင် စိတ်မရှိဘူးပေါ့လေ

နှင်းငယ်ရဲ့လက်ကိုအတင်းစောက်ဆွဲခေါ်သွားပြီး အခန်းထဲရောက်တော့ သူမကိုကြိုးနဲ့တွဲလောင်းချည်ပြီး

"ဘာလုပ်တာလဲ လွတ်..ဗြိ..

ပိတ်အနွမ်းလေးကတော့ဇေယျမင်းမောင်ရဲ့လက်ထဲမှာတင်စုတ်သွား၏..

"ဖြန်း..ဖြောင်း..
..
အား.အာ့..ကယ်ကြပါဦး.အာ..အမေရေ..

အဖြောင်း..ဖြောင်း.

"မင်းစောက်ကိုပိတ်စမ်း,..ဒါလေးရိုက်တာသေအောင်အော်နေတယ်..

ဒါလေးတဲ့လား..သူမရိုက်တာက ခါးပတ်ကြိုးအထူကြီးနဲ့ ကျောပြင်မှာဘာမှအကာမရှိပဲ အားသုံးပြီး ရိုက်နှက်နေတာလေ..