မြို့အုပ်မင်းရဲ့အမုန်းတော်ခံမိန်းမသား or အစေခံဇနီး

part12

ဇေယျမင်းမောင် ထွက်သွားတဲ့ထိ နှင်းငယ်တစ်ယောက်ထွက်မလာပေ.. ဇေယျမင်းမောင်လဲ သွားသာသွားရတာ နှင်းငယ်ထွက်ပြေးမှာလဲစိုးရိမ်သည်, သူကားပေါ်တတ်တဲ့ထိ နှင်းငယ်များလာနှုတ်ဆက်မလားဆိုပြီး မျှော်နေပါတယ်.. ဒါပေမဲ့သူမျှော်သလိုဖြစ်မလာပေ..ဒါကြောင့်ငခွေးကိုသေချာလေးမှာခဲ့သည် နှင်းငယ်ကိုသေချာစောင့်ကြည့်ဖို့ အထပ်ထပ်ခါခါမှာထားခဲ့သည်,..

"အရီး ထမင်းဝိုင်းပြင်လိုက်ရတော့မလားဟင်,

"မပြင်သေးနဲ့သမီးရေ ဒီနေ့ဗြိတိသျှမင်းကြီးတွေလာမှာတဲ့ သေရည်နဲ့ကြက်ကြော်လေးပဲ တင်ထားပေးလိုက် အရီးတို့က အခန်းထဲမှာပဲ ပြန်စားမယ်..

"ဟုတ်ကဲ့အရီး

ဒေါ်ပုလဲသူ့သား နိုင်ငံခြားကိုသွားကတည်းက တစ်မှိုင်မှိုက်တစ်ထွေထွေဖြစ်နေတာ၏.. သူမမှာလဲရှားရှားပါးပါးထိုသားလေးတစ်ယောက်သာရှိသည်..

"အဖွားကြီး,လုပ်စရာတွေလုပ်ပြီးပြီးလား..

ဂျက်စမင်တစ်ယောက် မယားငယ်ဖြစ်ပြီး အရှက်မရှိ... ဇေယျမင်းမောင်လစ်တာနဲ့ ဒေါ်ပုလဲကိုနှိပ်စက်ဖို့စတင်ကြံတော့သည်..

"ညည်းက ဘာမို့လဲ ငါ့ကိုအမိန့်လာပေးတာလဲ...

"ကျွန်မက ဘာလဲဆိုတာ ရှင့်လင်ကိုမေးကြည့်လေ ဘာလဲဆိုတာသိရအောင် ,

ဒေါ်ပုလဲ စိတ်ကိုအတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းပြီး လျော့ချလိုက်ကာ

"သွားရအောင် သမီး..

နှင်းငယ်ကိုခေါ်ပြီး ယွန်းခင်နွယ်အခန်းထဲကိုလာခဲ့ကြ၏ ယွန်းခင်နွယ်ကတော့ မြန်မာမိန်းကလေးပီပီ အားတဲ့အချိန်လေးမှာ ချည်ထိုးနေပါရဲ့..

"သမီး အမဆီမှာ နေနေနော် လုံးဝအပြင်ထွက်မလာနဲ့

"ဘာဖြစ်လို့လဲ အရီးရဲ့...

"ဟို သတ္တဝါတွေကလူ့စည်းနားလည်တာမဟုတ်ဘူးကွယ့်.. သမီးယောကျ်ားက Englandကိုသွားတော့ ..အဆင်မပြေလောက်ဘူး..

ဒေါ်ပုလဲပြောတဲ့အထာကိုသဘောပေါက်တာကြောင့် နှင်းငယ် သူမရဲ့အမ အခန်းထဲကိုတံခါးခေါက်ပြီး ဝင်သွားသည်