Çöpten Hayaller

6.

Hepsi koca bir alanın ortasında durmuş buradan nasıl gideceğimizi düşünüyordu. Kaç saattir o haldeydiler hiç biri bilmiyordu. Tek bildikleri zaman makinesinin nerede olduğuydu.

Yorulduklarını anlayınca da hemen yan tarafta bulunan ağaçtan olan kütüğe oturarak biraz dinlendiler.

Samet  az önce zaman makinesinin olduğu yere bakarken "Sahi siz buraya nasıl geldiniz?" Diye sordu.

Yeldadan başka herkes sessizliğini korurken Yelda  gözlerini yoldan ayırmadan Samet'e  " Zaman makinesiyle. " Dedi.

Samet'in  o an bakmasa da güldüğünü duyabiliyordu. Samet  kaşlarını çatarak "Zaman makinesi mı? Ne kadar ilginç. E, bu zaman makinesini kim inşa etti peki?" Diye sordu.

Yelda da derin bir nefes aldı ve " Okulda hocamız ödev olarak bizden bir maket yapmamızı istedi. Ben de bir kaç düşündüm. Öyle bir şey yapmalıyım ki hiç kimsede olmasın. Herkes bana hayran kalsın. Bu makineyi yapmak uzun bir zamanımı aldı. Bu makineyi okula götürdüğüm sırada ise herkesin o an şok olmuş yüz ifadesini görmeniz lazımdı. E sonuçta kimse benden böyle bir şey beklemiyordu. " Dedim.

Yelda sustu ve tekrar konuşmak için kendine biraz zaman tanıdı.

O sırada kendisini dinleyip dinlemediklerini kontrol etmek için tek tek arkadaşlarına baktığında ise hepsinin merakla onun ne diyeceğini beklemeye başladığını gördü.

Samet  heyecanla Yelda'ya baktı ve yeni bir soru yöneltmek istercesine " E, sonra ne oldu peki?" Diye sordu.

Yelda da o anı hatırlayınca yüzüne gururlu bir gülümseme  takınarak
" Kazandım. " Dedi.

O an hepsinin nutku tutulmuştu. Belki de hiç biri Yelda'nın kazanmış olmasına ihtimal vermiyordu.

Samet  elleriyle alkış tutarken " Tebrik ederim. "dedi. O sırada gözü Yelda'nın üzerindeydi.

Yelda da bunu beklemiyor olacaktı ki yanakları al al olmuş bir halde "Teşekkür ederim. " Dedi.

Ama birbirlerinin gözlerine o kadar dalmışlardı ki   onları izleyen birinin  olduğunun bile farkında değillerdi.

Leyla'nın sinsi bakışları Samet ve Yelda'nın üzerinde gidip gelirken  bu anı bozmak için de hafifçe öksürdüğü sırada ikisi de kendini toparlayıp Leyla'ya baktılar.

Leyla yüzüne sahte bir gülümseme takınarak " E, şimdi ne yapmayı düşünüyorsunuz?" Diye sordu.

Bu kızdan ne yapıp edip bir an önce kurtulmalıydı. Bu zamana kadar Samet'in hayatına onca kadın girmişti. Leyla türlü türlü oyunlarla hepsini alt etmişti.

Ne yani şimdi bu ne olduğu belli olmayan kızın birine mi meydanı bırakacaktı. Ondan önce o Samet' i görmüştü. Uzun zamandır da ona deli gibi aşıktı.

Tabi Samet ona yüz vermese de Leyla'nın ondan vazgeçmeye niyeti yoktu. Gerekirse bu aşk uğruna dağları delecek yine de Samet' i ona bırakmazdı.

Yelda " Tekrar aynı makineyi yapmak zamanımı alır. Biz arkadaşlarla geçmişe gittik. Yani ailemiz bizi çoktan merak etmiş polise haber vermiştir bile. " Dedi.

Sahi ailesi ne haldeydi. Kim bilir nasıl da korkmuşlardı. Samet de ortamı yumuşatmak için hemen " Gece bu saatler burası ıssız olur. Hem bakın kalacak yer de var. Bu gece burada kalın, sabaha bir çaresine bakarız artık. " Dedi.

Yelda da tamam anlamında başını salladı. Zaten başka çaresi de yoktu.

Saatler geçtikçe de yavaş yavaş acıkmaya başlamışlardı bile.