Suskun sırlar

16. BÖLÜM

Baba, ben sana hep susuyorum ama bu öyle bir susmak ki, her seferinde çığlıklarımda boğuluyorum aslında. Ve sen. Sen ne kadar da sağırsın. Söylesene hiç mi işitmiyorsun kalbimin kırıklıklarını?

.

.

.

Kendi kendine fısıldarken söyledikleri kendine gibiydi. Bir çok konuyu içinde tartıp durduğu sürenin ardından konuştu.

- Öğreneceğim küçük hanım.

Yanımdan doğrularak kalktığında, yerden kalkmam için elini uzatmasına bakarken odaya giren 2 numaraya kaydı bakışlarım.

- Ilgaz Şehrazat, kızı Alkım Neva Şehrazat ile restoranda yemek yerken kameralara yakalanmış.

Bana bakarak devam etti sözcüklerine.

- Baban yapmış. Yerine başka birini koyarak çıkmış kameralara.

🤍

Her zaman yanımda duran ve tanıdığım ekip dışında birçok başka kişi de vardı odada.

Herkes bir şeylere koşturuyor, bir yol bulmaya çalışıyordu.

Babamın beni tekrardan affetmesini sağlayarak yanına almasına neden olacak bir yol.

Buna ihtiyacım var mıydı onu bilmiyordum. Onun karşısına geçtiğimde her şey eskisi gibi olmayacaktı, asla o gözü kapalı babasına güvenen kız durmayacaktı karşısında ve bu yüzden tedirgindim.

Bir anda öfkeme yenilerek tüm planı mahvetmektem korkuyordum.

Başımı ellerimin arasına alırken bir yandan da düşüncelerime kapılmamaya çalıştım.

16.639 saniyedir burada, büyük adama beni babama göndermesini istediğim yerde oturuyordum. Düşününce, 4 saat 37 dakika 19 saniyeye denk geliyordu. Yanaklarımı şişirerek geçen sürenin çokluğuna baktım. Baya olmuştu.

Bakışlarımı kalabalıkta gezdirdikçe yalnız kalmak istediğimin daha çok farkına varıyordum ancak kalkıp bir köşeye geçecek gücüm dahi yoktu.

Önüme gelen bedeni görmem ile başımı kaldırarak karşımdaki kişiye baktım. Büyük adamdı.

Ve o an gerçek bir gülümseme belirdi dudaklarımda. Eğer gerçekten böyle bir durum varsa seni, istediğin gibi babana gönderirim, demişti. Gerçekten yapıyor olması içimde bir yerlerde istemeden de olsa ona karşı güven duygusu yeşertiyordu.

- Kalk hadi, odana geç. İşler uzun sürer zaten ve burada durmanın anlamı da yok. Yorma kendini.

Dedikleri ile yerden kalkmam için elini uzatsa da bu odadan ayrılmak istemiyordum. Sanki her şeyi ben gidince bırakacaklarmış gibi bir his vardı içimde. Bunu istemiyordum.

Kafamı iki yana sallayarak onaylamadığımı belirttiğimde, derince nefes vererek tek dizinin üstüne çöktü. Bu aramızdaki mesafeyi biraz daha azaltırken bu halde bile boyunun uzun olduğunu farkettim.

Sahi, boyu kaçtı bu adamın?

- Bak en kısa sürede seni babana gönderebilmek hepimizin amacı. Babandan intikam almamıza yardımcı olabilecek tek kişi sensin ve seni de harcayarak arka plana atılmana izin verecek değiliz. Bizim hikayemizin ana kahramanı sensin. Bu yüzden emin ol seni en kısa sürede oraya göndereceğiz. sen sadece odaya çık ve dinlen, lütfen.

Dediklerini onaylamadan kağıtlara yönelerek düşüncelerimi söyleyecekken ellerinin, ellerimi tutması ile bakışlarımı ona çevirdim.

Ne yapıyordu bu adam?