C~A Moonlight 🌜

856 43 14
                                    

Herkese merhabaaa
Hastalıktan öldüğüm bir 15 tatil geçirdim.
Normalde buraya baya bölüm atmak vardı aklımda ama nerdeee
Neyse şimdi kendimi iyi hissediyorum veee sizlere yeni bir bölümle geldim.
Açıkçası olayın nasıl geliştiğini bile unutmuşum eski bölümlere bakıp geldim akahauvaiana.
Aklımda ki fikirler de gitti. İns şimdi güzel bir şeyler ortaya çıkar.

"Düzgünce doyur o karnını,diğer öğün akşam yemeğinde çünkü"

Derin sesi kulaklarıma ilişince gözlerimi kaldırıp ona diktim.
Sabahın köründe uyanmış ve kahvaltı yapıyorduk dün ki tehditlerinin aksine bugün pek fazla benimle konuşmuyordu . Aklından geçirdiklerini kestirmek zordu.
O tamamen zordu...

Kendimi aşırı aç hissediyordum ama bunu ona belli etmeyeceğim tabi ki de.

Çok bişi hazırlamamıştı ama hazırladıklarını çok güzel kokuyordu ya da çok aç olduğum için böyle geliyordu bana.

Çatalımı omlete batırıp ilk lokmamı çiğnemeye başladım o ise iki üç lokma alıp ayağa kalktı.

Mutfakta ki büyük camın önüne gidip elinde ki kahvesini içmeye başladı.
Kahveyi hazırlarken görmüştüm onu
Acı bir kahve içiyordu hemde zehir gibi...

Keskin çene hattı yan profili esmer teni burdan bakılınca aslında fazlasıyla yakışıklıydı ama bu bana bunları yapacak kadar karaktersiz ve psikopat olduğunu değiştirmiyor.

Elimde ki portakal suyunu iki dikmeye bitirince dudağımda kalanı da ellerimle sildim.

Elleri cebinde ve kaşlarını çatmış ormanı izlerken sert bir soluk alıp
Dudaklarını araladı.

"Düşündün mü yeterince"

Ellerimi masanın altında birleştirip
Bakışlarımı ondan kaçırdım gerçi bana bakmıyordu bile.

Anlamamazlığa vurup

"Neyi"dedim.

Babam konusunu diyordu
Ona yardım edip etmeyeceğimi soruyordu.

Gerçi bana soruyor olmasına şaşırıyordum çünkü zaten bana seçenek sunmamış zorunda bırakmıştı.

Bı sefer gözlerini tam üzerime dikmişti. Kızarmış gözleri yorgun olduğunu hatta uyumamış olduğunu gösteriyordu fakat onun dinç hali de bu görüntüye biraz tezattı.

"Aptal mısın sen yoksa aptal ayağına mi yatıyorsun"

İğneleyici sesi ve ezikleyen bakışları altında ezildiğimi hissettim.
Nasıl oluyorda bunu yapıyodu.

Bunu bir başkası yapsa hiç takmazdım ama taehyungun bakışları...

Derin bir nefes alıp kendi aklımda ki planı söylemeyi tercih ettim.

"Eğer sana yardım edeceksem
bir şeyleri bilmem gerek öyle değil mi?"

Gözlerinden bir ifade geçti ama çözemedim sandalyeye rahat bir şekilde oturmuş ve kollarımı birbirine çaprazlamıştım.

Ellerini cebinden çıkarıp bana döndü ve sırtını cama yasladı.

"Ne gibi bir şeyler "

Kaşının birini kaldırmış ve bana dik dik bakmaya devam etmişti.

"Mesela babamı neden çökertmek istiyorsun,ne yaşadınız onunla"

Babamla ne yaşadığını tabi ki de öğrenmem gerek yani bu adama ne yapmış da damarına basmıştı babam.
Bu kadar onu çökertmek isteyecek kadar...

INTO IT🌗 TAEKOOK +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin