LALELERİNDEN SERİSİ (düzenleniyor)

18. MATEM ÇİÇEKLERİ

Bu kitapta bahsi geçen karakterler, kurumlar ve olaylar her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir ve kalemime aittir.

İyi okumalar!

❧

Tom Odell, Another Love

❧

İçimde bir kıpırtı vardı.

İyi miydi, kötü müydü, biliyordum.

Güneş batmak için hazırlanırken ben olduğum yerde kalmıştım, zaman geçiyordu, tik tak...

Ayaz çoktan duşa girmişti, yanımdan ayrılmadan önce de çikolata vermişti yemem için. O gittiğinde çikolatamı yiyip sıcak su torbasına sarılmış bir şekilde yatmaya başladım. Karnımın ağrısı dinmişti, sadece ara ara geliyordu ağrılar. İyi hissediyordum, Ayaz sayesinde gerçekten de iyi hissediyordum. Psikolojik olarak iyi olmasam bile hastalığı atlatmama az vardı.

Telefonumu aradı elim, bulamadım. Hafifçe doğrulurken omzuma dikkat etmeye çalıştım ve bulunduğum yere baktım, telefonum yine yoktu. Galiba Ayaz'ın odasında kalmıştı. Koltuğa yasladım dirseğimi, dikkatlice kalktığımda bir anlığına başım dönmüştü. Nedenini anlamasam bile devam ettim, ayağa kalkıp Ayaz'ın odasına yöneldim. Odasına girdiğim an karşımda bornozla Ayaz'ı görünce de içimden bir lanet savurup bozuntuya vermedim. "Telefonumu alacaktım, duştan çıktığını bilmiyordum. Özür dilerim."

"Burada," dedi yatağının üzerini gösterirken, onu bu hâlde görmemden rahatsız olmamıştı. Elinde telefonu vardı ve birisine mesaj atıyordu. Üstelik mesaj attığı kişi, Ayaz'ın daha üzerini giymeden onunla konuşmasına bakılırsa önemli birisiydi. Kiminle konuştuğunu sordum. "Savcıyla." dediğinde yine geldi bana bir anlığına kıskançlık. Yatağının üzerinden telefonumu alırken Ayaz ciddiyetle bana bakıyordu. "Bundan rahatsız mı oluyorsun?" dedi bir an da.

"Bir gelişme mi var?" Kaçtım ama belliydi cevabım.

"Kumsal'ın..." Yutkundu bir an, lafına devam edememişti. Devam etmesini istedim aklım savcıdayken. "Delillerin sonuçları çıkmış." Bakmak istediğimi söyledim. Telefonunu bana uzattığında kendisi de gardırobuna yöneldi. "Sonuçları okurken bana bakma da üzerimi giyineyim."

"Savcıyla konuşmalarınızı okurken dikkatim sana kaymaz, merak etme." Son kez göz göze geldiğimizde ciddiyetimi bozmadan yatağın üzerine oturup arkamı ona döndüm, mesajların en başına gittiğimde Kumsal'ın sonuçlarını incelemeyi en sona bırakmıştım. Önce durumu anlamaya çalıştım. Mesajları okumaya başladığımda savcının da Ayaz'ın Vernem Nidahen olduğunu bildiğini öğrendim. "Bu kadın ne zamandan beri Vernem Nidahen'i biliyor?" dediğimde beni sinir edecek o cevabı vermişti.

"En başından beri."

Derin bir nefes alırken kırıldığımı hissediyordum. "Beni ikinci plana atıp bu kadına bile gerçekleri söylemene şaşırmadım. Üstelik savcı diye de arkanı toplamıştır, biricik destekçin."

"Seni hiçbir zaman ikinci plana atmadım," diyerek söze girdi. Ona bakmıyordum ama zaten hızla giyinip saçını havluyla kurulamaya devam ederken karşıma geçti. "Üstelik savcı diye de bana destek olmadı, her zaman karşıydı Vernem Nidahen'e."

"Bak," dedim kendimi kanıtlamak ister gibi. "Bana bu şansı da vermedin. Bana, Vernem Nidahen'e karşı çıkma hakkını bile sunmayışının üzerine bu kadına her şeyi anlatmış olman sence de beni ikinci plana atmamış mı?"