YASAKLADIĞIM YERDESİN! (Yarı Texting)

5.Bölüm

Yorum ve desteklerinizi bekliyorum. Yeni birşeyler yazıyorum. Hatalarım varsa dile getirirseniz sevinirim :)

*--------

Yazardan...

Mert ,saatlerdir balkonda oturmuş, karşı daireyi izliyordu. Öyle dalmıştı ki kendini sorguluyordu. Kim yordu seni? Kimsin sen ? Soruları düşünürken, elinde kahve ile Berk geldi.

Berk:" Ya bu kız çok değişik ,bak bak hareketlere bak" derken gülümsüyor, karşı daireyi izliyordu.

Mert ise kimden bahsettiğini anlamamış gibiydi, Berk'e dönerek kaşlarını çattı.

Mert: Kimden bahsediyorsun lan sen?

Berk'in, bakışları karşı daire de, ellerini ise balkonun korkuğuna yaslamış, aynı zamanda omuz silkerek cevap verdi.

Berk: Kimden olacak Asell....

Mert, şaşırmış şekilde gözlerini kıstı. Dudağının kenarı, hafif yukarı kalktı ve başını salladı. Berk'i izlemeye devam etti. O da arkadaşını tanıyordu. Berk'in bir, iki günlük ilişkileri olurdu. Bu ilişkiler ise kızların bedduaları eşliğinde son bulurdu. O, hayatı ya da aşkı ciddiye almazdı. Şuan ise bir farklıydı arkadaşı...

Onun bu haline gülümseyip, kışkırtmak için devam konuşmaya.

Mert: Asel derken ?

Berk, hala karşı daireyi izliyordu. Mert'e döndü. Mert'in hafif gülümsemesine karşı dikleşti.

Berk: Bakma öyle aynı sınıftayız.

Mert, onun bu tepkisine daha çok gülüp sonra ciddi yüz ifadesine geçiş yaptı.

Mert: Allah Allah! Bak çok şaşırdım şimdi, ulan sen sınıfta bir kızı boş geçtin oda Aseldi.

Berk, gülerek kendinden memmundu, ama gözleri farklıydı.
Bugün konuşurlarken de farketmişti, Asel ile konuşurken hep farklıydı, gereksiz inatlaşmaları ve gülüşmeleri vardı.

Berk: "O farklı..."

Berk, ne dediğinin farkına varıp birden kendini topladı.

Berk: "Yani farklı derken, yani hoşlanmıyorum, yaniii sevmiyorum, tipim değil bir kere.."

Mert, onun bu haline kahkaha attı, Asel ile konuşurken zaten bir şeyler anlamıştı. Asel onun için farklıydı ama sevgi miydi? Bunu bilmiyordu, bildiği bişey varsa o da kesinlikle hoşlanıyordu.
Kaşının tekini kaldırıp, yandan ona bakarak;

Mert: Seviyor musun? diye sormadım ama sen bilirsin...

Çapkınca bir gülümseme attı. Berk, ne yapacağını bilemediği için sağa sola gidip, kahve bardağını alıp sinirle içeri geçti.
Mert, arkasından bakıp hala gülüyordu.

Gülüşünü silip, tekrar karşı daireye baktı, bir yudum kahvesinden aldı. Karizmatik bir adamdı. Kampüsteki kızların,rüyalarını süsleyen tiplerdendi. Kahvesinden yudum alırken, adem elması hareket ediyordu, bu durum bile kızları etkilemesine yeterliydi.

Karşı daireyi izlemeye devam etti. İki bloktu, kapı girişleri aynıydı, yakın sayılan binalarda oturuyorlardı. Apart tarzında, sadece öğrenciler vardı. Bir binada kızlar, diğerinde erkekler vardı. Gözünü ayırmadan izliyordu.

Arada kendisine " sapık mısın? " diyordu, ama sapıklık değildi. Onu bekliyordu, ilk gördüğü anda, kendisini etkileyen kızı bekliyordu. Gözlerini ne zaman kapatsa onun gözleri , yüz ifadesi ve kendine has olan o kokusu aklından çıkmıyordu,
ilk defa böyle birşey yaşıyordu.