YASAKLADIĞIM YERDESİN! (Yarı Texting)

21.Bölüm

Şimdiki zaman

Ayhan: İnci sen nasılsın?

İnci: İyiyim.

Ayhan, İnci'yi izliyordu. Eski neşeleri yoktu. Bir anda soldu diyordu. Hala onu bekliyordu. Hayatına kimseyi almadı. Elif'ten sonra üniversiteyi kazandılar. Otogarda kızları gönderirken İnci'ye onu sevdiğini söylemişti.

Ayhan: Ağlama...

İnci: Ağlamıyorum.

Ayhan , İnci'ye yaklaştı. Kafasını kaldırdı. Gözyaşlarını sildi. İnci gözlerini kapatıyordu. Gözlerine bakmak istemiyordu. Hele ki Elif'in yanında.

Ayhan: Hımm.. Bunlar ne o zaman.. Toz mu kaçtı? Ağlama sen ağlayınca benim canımdan can gidiyor.

İnci, gözlerini açtı. Anlık gözlerine baktı. Kendini uzaklaştırdı. Ayhan içinden:" Gözlerindeki ışık sönmüş. Elimde olsa bütün ışıkları sana veririm."diyordu.

İnci: Ayhan Abi beni yalnız bırakabilir misin?

Ayhan: Tabi. Aşağıda bekliyim mi? Yani çıkınca seni istediğin yere bırakarım.Biraz konuşuruz.

İnci: Yok abi sen git. İşine gücüne bak.

Ayhan: Peki. İncim peki. Hoşçakal. Konuşmak istersen ara bekliyor olacağım.

İnci: Hoşçakal ( elini havaya kaldırmıştı)

Elif ile yalnızdı şimdi. Oturdu yanına.

İnci: Oralar nasıl meleğim... Buldun mu yeni arkadaşlar. Görüyor musun beni? Ben eskisi gibi değilim. Biliyorsun senden sonra çok zorlandım. Onları toplamak için.. Arzu günlerce kendine gelmedi. Esra tekrar yemeğe vermişti kendini. Asell ise yine kendini sokaklara attı. Ben çok zorlandım. En zoruydu benim ki. Üzüntümü onlar için içime gömdüm. Dik durmaya çalıştım. Onlar yokken ağladım. Senin ağacına gidip ağladım. Ama onlara hiç belli etmedim. Hala seni özlüyoruz. Ben özlemiyorum diyorum. Yalan be kızım. Deli gibi özlüyorum seni... Bu arada eğer zamanım kalırsa... Avukat olacağım... Senin hayalin gibi..Bana kızıyorsun belki ama aklıma başka yol gelmiyor.
Benim başka çarem yok. Anılarında olmak istemiyorum.Esra o haklıydı. Sanırım yanlarında olmam onlar için iyi değil. Ne kadar anımız olmasın dedikçe anılarımız oluyor. Sana söz verdim ama...

Göz yaşlarını siliyordu. Getirdiği kardelen, şeker ve prenses gibi giydirilmiş bebeğe baktı. Yanında da çikolata vardı.

İnci: Senden sonra bir daha hiç çikolatalı kek yapmadım.. Yemek yapmadım. Ne severdin yemeklerimi... Bir de kızardın bana " Ben senin kobayın mıyım kızım"diyordun. Ufak bir gülümseme geçti yüzüne..
Merak etme çok zaman kalmadı. Şimdi gitmem gerek son bir yere uğramam gerek. Dikkat et kendine... Seni seviyoruz...

İnci mezarlıktan ağlaya ağlaya çıkmıştı. Son kez arkasını döndü. Boynunu büktü. Gözleri yaş içinde dudakları titriyordu. "Hoşçakal yıldızım" dedi.

*8 saat sonra

Esra: Bu niye geldi?

Ali: Kızım napalım? Sordu söyledik. Gelecem dedi.

Asel: Bilmiyor mu ?

Berk: Hayır sonra söyleyeceğim..

Otobüs durmuş. Hepsi inmişti. Cüneyt ve yeşim evde kalmıştı. Belki geri dönerse diye.
Otogarda duruyorlardı.

Mert: Evet nereye gidiyoruz..

Arzu, Asel'e baktı.

Asel: Şeyy buraya kadar geldiniz ama biz burdan tek gideriz. Gelmeseniz olur mu? Onu alır döneriz.