Alya Ve Hayalleri (GERÇEK AİLESİ)

13. bölüm

Kahretsin bıcak boynumu hafif çizdi. Ve kan aktı. Kenardaki kıza baktım yeni yeni kendine geliyordu

Ben : tatlım bak bana ( telefonu verdim) hemen polisi ara

Sözümü bitirmeden piç saçlarımdan tuttu ve yere fırlattı. Yeter artık saç benim ince çizgim.
Yerden kalktım bana doğru gene bıçağı savurdu bu sefer kolunu tutup büktüm. Ve erkekliğine bir tekme attım. Yerde kıvranırken kıza geri döndüm telefonla konuşuyor. Geri döndüm ve adam ayağı kalktı kacacaktı ki kolundan tuttum ve kolunu bir anda bükerek kırdım. Uffff o ses varya yaşama sebebim resmen çok güzel ya. Fırsat vermeden bacağına tekme attım. Yere düştü üstüne çıktım ve yumruklarımı serbest bıraktım.

Üstünden kalktığımda artık yüzü tanınmaz halde eserimle gurur duydum ya. O sırada polisler geldiler.

Polis: bunları kim dövdü

Ben: ben dövdüm.

Sert sesim ile söyleyince polis biraz şaşırdı. Sesimemi yoksa 5 bide yere sermemden mi bilmem

Polis: peki ozaman bizimle geliyorsunuz .

Ben : ben askerim burda anlatayım

Polis : kimliğinizi göre bilir miyim

Sesi de mana vardı. Sen ve asker gibi
Elimi cebime attım. Cüzdan yok hayda şimdi ne halt edecem ben

Polis : tahmin edeyim cüzdaninız evdemi kalmış

Allahım vurmayacağım bu adamı sakinim.ufffff

Ben: hayır cebimdeydi koşarken düşmüş olmalı

Polis : ilk kez bu kadar gerçekçi bir yalan duydum. Alın bunuda , bunlarida hastaneye sonra karakola gönderin hadi gidiyoruz.

Elime kelepçe takıp arabaya bindirdiler. Yapicak bişey yok gidelim bakalım.

Beni koyacakları yere gelince elimdekileri çıkardılar bende içeri girdim. Gözüm yana kayınca bir sürü erkek ayriyeten Ahmet ve merti gördüm sıçtık. Bunların burda ne işi var ya Hemde ikiside bir anda

Ben: telefon hakımı kullanabilir miyim

Polis : tamam bekle

Polis gittikten sonra geri döndüm ve oturma yerine oturdum. Yandakilerin hepsi bana bakıyordu sadece mert ve Ahmet hariç.

İçeri farklı bir polis girdi.

Polis : Ben kerem asil  telefon hakkınız için geldim

Haaa tam oldu bı asil ailesi eksikti oda var tam oldu. Telefonu elime aldım. Önce albayı aradım. Açmadı sonra İlhan abi telefonu kapalı. Serkani, efeyi, egeyi, meleği, Elif'i hiçbir açmadı hatta telefonları kapalı Allahım ben ne yapıcam burda.

Kerem A: noldu açan yok mu

Sinirle ona döndüm.

Ben : YOK KİMSE AÇMIYOR.

Demem ile güldü ve çıktı hemen.

Ben : BOK VAR GÜLÜYON. GERİ ZEKALI

Demirlere tekme attım.

Ben : oğlum burdan bir çıkayım o telefonu size yedirecem lan

Üzerimdeki gözlerle o tarafa döndûm. Ahmet ve Mert'in yanındakilerin hepsi beni izliyor.

Ben: ne var lan

İçlerinden biri

🔹 : bişey yok abla sadece biraz sakinleşsen. Mi

Ben : Neye sakinleşeyim ulan kızı korusun adamları dövdüm. Askerim diyorum inandiramıyorum. Ve telefonlarını nereye soktukları belli olmayan yakinlarım var. NEYE SAKİN OLAYIM. HI

🔹 : yapıcak bişey yok abla otur bekle belki ararlar.

Ben : işallah

Yere oturdum ve beklemeye başladım.