Alya Ve Hayalleri (GERÇEK AİLESİ)

38. bölüm

" gel kızım "

İçeri girdiğimde yanıma poyraz abim ile Elisa geldiler.

" Allah kurtarsın abla "

" Nasıl "

" Bunca kişi ile tanışmak kolay değil "

" Kız ilk defa doğru bişey söyledin ya sen "

Abim ile Elisa fısır fısır tartışmaya başladılar.

" Ya bir durum zaten herkez bize bakıyor "

Annem bize döndü.

" Gel kızım tanıştırayım seni "

Yanına gittim. İlk başta anneannem ve dedemin ellerini öptüm. Ardından annemin yanına geri döndüm.

" Başlıyorum hazırsan kızım "

" Başla anne başla "

" Bak şimdi teyzelerin ile başlayalım öykü teyzen bekar, serap teyzen eşi Baran çocukları Lina ve Çınar. Sema teyzen eşi Akın çocukları Alaz, Güz, Ebrar. Dayıların'a geçelim, Yusuf dayın eşi Tuğba çocukları Melike, Azra, Emel. Hasan dayın bekar, kadir dayın eşi Hayat çocukları Ela, Akay. Mustafa dayın eşi Ecrin çocukları Elvan ve kerim "

Derin bir nefes aldı.

" Buda benim kızım Alya ve kızı defne "

Bir anda herkez'den bir ne nidası duyuldu. Anneannem bana baktı.

" Sen evlimisin kızım "

O sırada biri hala çözemediğim için ismini bilmediğim bir kadın.

" Hala çok genç neden evlendiği belli "

Defneyi kastetti. Ben bu kadını yollarım ama sen kim bana ve kızıma laf etmek kim.

Dedem sonunda olaya el attı. Herkez sustu.

" Size ne ister evli ister değil yeter sussun artık "

Sanırım dedem ile şimdiden iyi anlaşıcaz

" Evlimisin kızım "

Anneannem tekrar sordu. Tam cevap veriyordum ki dedem

" Esma size susun dedim "

Ve derin bir sessizlik. Ben çok gerildim ya böyle olmaz ki, annem kalktı ve ortamdaki gerginliği kaldırdı.

" Hadi hep beraber sofraya geçelim mi yemek yerken konuşalım olur mu "

Herkez kalktı. Ben en son kalktım. Yanıma poyraz abim geldi ve beraber bahçeye yemeğe çıktık. Yan yana oturduk bir yanımda o bir yanımda Elisa ile sarp vardı. Karşımda ise az önce içerde bana laf söyleyen yani diğer ismi ile Serap teyzem olduğunu öğrendiğim kadın oturuyordu.

Hep birlikte yemeğe başladık. Anneannem hala bana bir şüphe ile bakıyordu. Dayılarım ise evli olduğumu düşünüp yüzüme bakmıyorlardı. Abi evlilik kötü bişey değil ki niye böyle yapıyorlar ya bunlar.

" Ben evli değilim "

Herkez bana baktı. Dedem de dahil olmak üzere Anneannem içindeki diğer soruyuda sordu.

" Peki bu kız "

" Kız değil defne ve evlat edindim "

Zorda olsa defneyi bana öyle kolay vermemişlerdi. Alabilmek için çok zor şeyler yaşamıştım ama ondan vazgeçmemiştim.

Herkez bu son açıklamam üzerine yemeklerine rahat bir şekilde geri döndüler. Anneannem kafasındaki soruları sormaya başladı.

" Önceden nerdeydin, ne iş yapıyorsun "