GERİ DÖNÜŞ OLSA

BÖLÜM 26

Selamlar birinin psikolojisi bozuk.... Hikayenin bir kısmını yaşamış da...

Bora Aleda'nın gülümsemesi ile birkaç dakika duraksadı.

Gamzesi yoktu. Ama elmacık kemiğinin üstünde güldüğünde çok hafif bir çukur oluşuyordu.

Garipti ama çok güzeldi...

Nedense tanıdık gelen bir gülümseme ve siması vardı Aleda'nın.

"Olur mu öyle şey Avukatıma ve avukatımın ofisine güzel bir tablo aldım sadece."

"Tekrardan çok teşekkür ederim ofisime yakışacaktır eminim."

Konuşurlarken Aleda'nın telefonuna yine bir bildirim geldi. Aleda Yağız sandı sinirle eli telefona uzandı ve aldı.

Mesaj Yağız'dandı.

Yağız Ulaş: Biliyorum Avukat olduğunu benim derdin senin avukatlığın değil zaten.

Yazıyor...

Siz:O zaman senin derdin kimin avukatı olduğum?

9 dakika önce görüldü....

Yazıyor...

9 dakika önce görüldü...

Yazıyor...

Yağız Ulaş:Evet derdim kimin avukatı olduğun.

Benim derdim seni mi gerdi enik dedi sol melek.

Sanırım birileri hafiften değişiyor dedi sağ melek.

Bu heriften hiç bir bok olmaz dedi sol melek.

Aleda'ya göre kesinlikle sol melek haklıydı.

Siz:Sen benim hiçbirseyimsin bu seni ne ilgilendirir?

Görüldü..

Yazıyor...

Görüldü...

Yazıyor...

Yağız Ulaş: Etrafında kimin ve kimlerin olduğunu bilmek benimde hakkım.

Yazıyor....

Siz: Sonuçta sana Maysa teyzenden emanetim.

Aynı anda bir mesaj daha düştü sohbet kutusuna.

Yağız Ulaş: Çünkü sen bana Mayıs teyzemin emanetisin.

Aleda mesaji görünce hafif kıkırdadı. Bu kıskanmış mıydı sanki?

Aleda'nın güldüğünü gören Bora ise sevgilisinin olup olmayacağını düşündü.

Sevgilisi olsaydı üzülürdü. Hatta sikerdi böyle işi.

Siz:Neyim ben 3 yaşındaki çocuk mu Gökalp?

Yağız bilirdi Aleda'da ne zaman Yağız yerine Gökalp desenya çok kırılmış yada sinirlenmiş olurdu.

Üstünden yıllar geçmişti ve nedense Yağız Aleda ile ilgili bazı şeyleri unutmamıştı.

Siz:Kendime emanet olabilirim Gökalp şimdi bizi rahat bırak.

Yağız bu mesajları okurken şirketteydi işleri ile uğraşıyordu normalde asla şirkette telefonu önemli şeyler dışında kullanmazdı.

Bu Aleda'da artık önemli biri miydi demekti?

Mesaji okurken tek şeye takıldı Yağız 'bizi'.

Yağızın aklındaki sorular bu mesaj ile artmıştı.

Bir Aleda neden eve üstü çamur içinde gelmişti?

İki Aleda neden Boranın avukatı olmak istedi?

Üç bizi derken kimden bahsediyordu?

Hayır hayır Bora olamaz diye düşündü Yağız. Ama maalesef Boraydı.

Sinirle telefonu kapatıp önüne döndü. Çalışması gerekiyordu kafasını dağıtması gerekiyordu. Onu asla ve asla düşünmemesi gerekiyordu.

Ama olmuyordu Aleda'nın yüzünü gözünün önüne geliyordu sürekli.

Sonra ise O anlar...

"BEN SIRF SENİN İÇİN BU SİKTİĞİMİN ŞEHRİNDE KALMAK İSTEDİM HERKESİN BANA ACIYAN BAKIŞLARINA KATLANMAK İSTEDİM HERKESİN BU KIZIN ANNESİNİ DE BABASI ÖLDÜRMÜŞ DEMESİNE KATLANMAK İSTEDİM SIRF SENİN İÇİN"

Karşısında dakikalarca konuşup ağlamıştı. O zaman yüreğine bir şey işlemese bile şimdi pişmandı.

Ama Aleda'yı üzdüğü için mi pişmandı yoksa Mayıs teyzesinin emanetini üzdüğü için mi?

Olmuyordu işte olmuyordu çıkmıyordu kafasından. Kafasına sıkmak istedi o an ama yapmadı sadece öylece durup boşluğa baktı.

Herkes öyle yapmaz mıydı? zaten kafasına sıkmak isterken saatlerce boş duvara bakardı.

~~~
Ofiste işlerimi halledip çıkmıştım. Şuan taksi ile eve doğru geliyordum.

Bir yandan da telefona bakıyordum.

Neler olmuştu bugün böyle? Yağız beni neden merak edip soruyordu?

İstemiyordum işte istemiyordum artık gelse bile içimde aynı heves aynı sevgi yoktu.

Bunun nedeni de oydu tabiki.

Bunları düşünürken küçük bir gülümseme belirdi dudaklarımda ister istemez.

Kıskanmış mıydı o gerçekten?

kıskandı dedi sağ melek.

Saçmalama lan kıskansa öylece yerinde durur muydu gerçekten merak etse yanına gelmez miydi dedi sol melek.

Maalesef yine sol melek haklıydı...

Taksinin ani freni ile taksi şoförüne baktım. Sonrasında ise etrafımızı halka şeklinde kaplayan siyah arabalara.

Neydi bu şimdi? Noluyordu?

Yarın yine bölüm atacağım ve yarınki bölümde kaousss bolca olacakkkkk öptümmm oy ve yorum lütfennnn