¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
(រឿងនេះសរសេរបែបខ្មែរ!)
ក្នុងវិទ្យាល័យមួយកន្លែងនៅក្នុងក្រុង ពេលនេះម៉ោង5:30ព្រឹកមានសិស្សជាច្រើនកំពុងតែទៅសាលា តាមពិតម៉ោងនេះមិនមែនម៉ោងចូលរៀននោះទេ ព្រោះមានសិស្សខ្លះពាក់សំលៀកបំពាក់ធម្មតាហើយអ្នកខ្លះក៏ពាក់សំលៀកបំពាក់ឯកសណ្ឋាន។
ជើងតូចៗដើរយ៉ាងលឿនចូលក្នុងថ្នាក់រៀនមួយដែរនៅខាងចុងគេនៃអាគារ ពេលនេះនៅព្រឹកពេកក្នុងថ្នាក់មិនសូវមានមនុស្សច្រើននោះទេ ខ្លួចតូចស្ថិតក្នុងសំលៀកបំពាក់ធម្មតា ខោខាប៉ូយត្រឹមជង្គុង ជាមួយអាវយឺតធម្មតា ប្រញាប់ទៅងង្គុយតុចុងក្រោយគេទោះមិនមែនមនុស្សច្រើនក៏ដោយ។
"សំណាងណាស់ដែរប៉ាជួនមកលឿន!" ដៃតូចរុញវ៉ែនតាចូលជិតភ្នែកតូចបន្ទិច មុននឹងលើកសៀវភៅមកមើលនឹងត្រៀមចូលរៀនគួគណិតបន្ទិចទៀតនេះ។
កន្លះម៉ោងក្រោយមក សិស្សក៏ចាប់ផ្ដើមមករិតតែច្រើនក្នុងថ្នាក់ដែរបានទូលាយមុននេះក៌មានសិស្សមកពេញតែមិនមានអ្នកណាទៅអង្គុយចិត្តសិស្សប្រុសមាឌតូចនេះទេ។
មិនមែនជារឿងចម្លែកព្រោះសិស្សប្រុសមាឌតូចនេះអង្គុយក្រោយគេដូច្នេះមានតែអង្គុយម្នាក់ឯងព្រោះសិស្សផ្សេងខ្លាចមើលមិនឃើញ។
"Wonwooហាខ្ចីបន្ទាត់សិន!" សិស្សប្រុសម្នាក់ទៀតសង្ហាខ្លាំងអង្គុយនៅខាងមុខសិស្សប្រុសពាក់វ៉ែតាឈ្មោះwonwooបានបែរក្រោយនឹងចង់ខ្ចីបន្ទាត់យកមកប្រើសិន។
"ហ៊ើយយ!" Wonwooដកដង្ហើមធំបន្ទិចមុននឹងលូកដៃចូលក្នុងកាតាបរកបន្ទាត់មកអោយមិត្តខ្លួន។
Wonwooលូករកតែមិនឃើញ រួចក៌លើកការតាមមកដាក់នៅលើភ្លៅនឹងខំសម្លឹងរកមើលជាថ្មី
