အံ့ဩတုန်လှုပ်မှုနဲ့အတူ၀မ်ရိပေါ်သွေးပျက်လို့နေတယ် သွေးအိုင်ထဲမှာလဲလျောင်းနေတဲ့ချစ်ရသူကိုယ်လေးကိုပွေ့ချီကာကားပေါ်တက်ပီ
"ယန်ယန် ဆေးရုံကိုအမြန်မောင်း"
"ရှောင်း...!ရှောင်းး!!ရှောင်းရယ်ဘာမှမဖစ်ရဘူးနော် ကိုယ်ရှိတယ် ကိုးမှားပါတယ် ကိုတောင်းပန်ပါတယ် ရှောင်း!!သတိထားပါအုံးအချစ်ရယ်ကိုခေါ်နေတာလေကွာ"၀မ်ရိပေါ်ငိုရင်းရှောင်းကျန့်ကိုခေါ်နေမိသည်။ခနအကြာမှာဆေးရုံသို့ရောက်လာသည် သူနာပြုတွေလဲတွန်းလှည်းယူလာပီရှောင်းကျန့်ကိုယ်လေးကို၀မ်ရိပေါ်ကပွေ့ကာတင်လိုက်ပီခွဲစိပ်ခန်းသို့တွန့်လာသည်။
"ဒေါက်တာ ကျတော့်အမျိုးသားခလးကိုကယ်ပါအုံးဗျာ ရအောင်ကယ်ပေးပါနော်"
၀မ်ရိပေါ်မှဒေါက်တာကိုပြောလိုက်ပီ
"မြို့အုပ်မင်းစိတ်ချပါကျတော်တို့အစွမ်းကုန်ကြိုးစားမှာမို့စိတ်အေးအေးထားပါခင်မျ"ပြောပီခွဲစိပ်ခန်းထဲသို့၀င်သွားလိုက်သည်။
ခွဲခန်းရှေ့မှာ၀မ်ရိပေါ်တယောက်ဟိုဘက်လျှောက်လိုက်ဒီဘက်လျှောက်လုပ်နေသည်မှာတချက်မျှမထိုင်ရသေးဘူးနာရီကိုကြည့်မိတော့လဲခွဲခန်းထဲ၀င်သွားတာ၂နာရီကျော်နေပီခုထိတယောက်မှထွက်မလာသေးဘူး။လူနာစောင့်တဲ့ဘေးမှာချထားတဲ့ထိုင်ခုံမှာထိုင်နေတဲ့ယန်ယန်ကလဲသခင်ကြီးကိုကြည့်ပီသနားမိသည်အချစ်ကြီးသူမှာခံစားရတဲ့ဝေဒနာကမနည်းပါလားထိုသိုတွေးရင်းခေါင်းခါမိသည် ယန်ယန်လဲမနေနိုင်တဲ့အဆုံး၀မ်ရိပေါ်အနားသွားကာ
"သခင်ကြီးခနထိုင်ပါအုံး အကိုလေးကသက်သာလာမှာပါ သခင်ကြီးကိုကြည့်ရတာအရမ်းပင်ပန်းနေပီ ခနထိုင်နားလိုက်ပါအုံး"ယန်ယန်ကပြောတော့မှအသိစိတ်ကပ်လာသလိုပင်
"ယန်ယန် ရှောင်းကတကယ်ဘာမှမဖစ်နိုင်လောက်ပါဘူးနော် သက်သာလာမယ်မဟုလား"၀မ်ရိပေါ်ကယန်ယန်ဘက်လှည့်ရင်းပြောသည်။ထိုအချိန်တံခါးဖွင့်လာပီဒေါက်တာထွက်လာတာမြင်တော့၀မ်ရိပေါ်လဲထသွားကာ
"ဟို..!ဒေါက်တာကျတော့အမျိုးသားအခြေနေရောဟင် သက်သာလားသတိရလာပီလား ကျတော့ကိုမေးသေးလားဗျာ"
"စိတ်ထိန်းပါဗျ ကျတော့်တို့ဘက်ကအစွမ်းကုန်ကြိုးစားပေမဲ့မြို့အုပ်မင်းအမျိုးသားအတွက်စိတ်မကောင်းပါဘူးခင်မျ"
"ဘာ!!!မ..မဟုတ်ဘူး!!မဖစ်နိုင်တာ မဟုတ်ဘူးမလားလို့ဒေါက်တာ"၀မ်ရိပေါ်မှာစိတ်နဲ့ကိုနဲ့ကပ်မနေခဲ့ပါ
"၀မ်းနည်းပါတယ် ကျတော့ကိုခွင့်ပြုပါအုံး"ဒေါက်တာလဲထိုနေရာမှထွက်လာလိုက်သည်။၀မ်ရိပေါ်လဲနံရံကိုမှီချရင်းထိုင်ငိုနေလိုက်သည်။
"ရှောင်းရယ်..ဘာလို့လဲရှောင်း ကိုယ့်ကိုတယောက်ထဲထားခဲ့ရတာလဲ ကိုယ်မင်းကိုအရမ်းချစ်တာလေ"၀မ်ရိပေါ်ကငိုရင်းငိုကြွေးနေမိသည်။ယန်ယန်လဲသခင်ကြီးကိုသနားမိတယ်သူလဲထိန်းမနိုင်ပဲသူလဲလိုက်ငိုမိသည်။
"သခင်ကြီးစိတ်ထိန်းပါအုံး အကိုလေးကအေးချမ်းတဲ့နေရာမှာရောက်နေပါပီ သခင်ကြီးခုလိုတွေဖစ်နေတာသိရင်ဘယ်စိတ်ကောင်းနိုင်ပါ့မလဲ အကိုလေးနာရေးအတွက်ပြင်ဆင်ပေးရအုံးမယ်လေ ခုတော့အိမ်ပြန်ပီနားလိုက်ပါအုံးသခင်ကြီးနော်"ယန်ယန်ကပြောပီ၀မ်ရိပေါ်ကိုအိမ်ပြန်ဖို့ခေါ်သွားသည်။ထိုသို့အပြင်ကဖစ်ပျက်နေတာကိုအကုန်ကြားနေရတဲ့အခန်းထဲကကောင်လေးကလဲငိုကြွေးလျက်ပါပဲ။
(လွန်ခဲ့ပီသော၂နာရီခန့်က)
"ဒေါက်တာ!!လူနာသတိရလာပီ"သူနာပြုဆရာမတယောက်ကပြောတော့
"အင်း..ဟင်းးးကျတော့်ဘယ်ရောက်နေတာလဲ"ရှောင်းကျန့်ကနာကျင်မှုညဉ်းသံနဲ့အတူသတိရလာခဲ့သည်။
"ဆေးရုံရောက်နေတာပါခင်မျခေါင်းကထိခိုက်ဒဏ်ရာကြောင့်သတိမေ့သွားတာဒဏ်ရာကိုတော့ချုပ်ပေးပီပါပီ"ဒေါက်တာမှရှောင်းကျန့်ကိုပြောပီသူနာပြုဘက်သို့လှည့်ကာ
"ဆရာမ လူနာသတိရလာပီဆိုတော့အပြင်ကမိသားစု၀င်တွေကိုကျတော့်သွားပြောလိုက်ပါအုံးမယ်လိုအပ်တဲ့ဆေးတွေကိုမှတ်တမ်းယူပီကောင်တာကိုသွားပေးလိုက်ပါ"ဒေါက်တာမှထို့သိုပြောပီ
"ဟို..!!ခနနေပါအုံးခင်မျ ဆရာမတို့ကိုရောဒေါက်တာကိုရောအကူညီတခုတောင်းချင်လို့ပါ"ရှောင်းကျန့်ပြောပီဒေါက်တာကလဲ
"ဟုတ်ကဲ့ပြောပါခင်မျကျတော့ကူညီနိုင်တာရှိရင်ကူညီပါ့မယ်"
"ဟို ကျတော်သေသွားပီလို့အပြင်ကလူကိုပြောပေးပါဗျ"ရှောင်းကျန့်ရဲ့စကားကြောင့်ဒေါက်တာရောသူနာပြုတွေရောအံ့ဩသွားကြသည်ပီမှ
"အဲလိုလုပ်လို့မရဘူး ဒီလိုကိစမျိုးကိုလုပ်တာအခန့်မသင့်ရင်ထောင်ကျနိုင်ပါတယ်လူနာတို့ရဲ့အတွင်းရေးကိုကျတော့်မသိပေမဲ့ အပြင်ကမြို့အုပ်မင်းကအရမ်းစိတ်ပူနေတဲ့ပုံပါပဲဒါကြောင့်ကျတော်မကူညီပေးနိုင်လို့စိတ်မရှိပါနဲ့"ဒေါက်တာကငြင်းစကားဆိုပီထွက်သွားမယ်အလုပ်မှာရှောင်းကျန့်လဲကုတင်ပေါ်ကပြာကယာဆင်းပီဒေါက်တာရှေ့ဒူးထောက်ထိုင်ချရင်းငိုပီပြောမိသည်
"ဒေါက်တာကူညီပါ ကျတော်ကျေးဇူးမမေ့ပါဘူး အပြင်ကလူနဲ့လိုက်မသွားပါရစေနဲ့ကျတော့်မှာအကြောင်းရင်းရှိပါတယ်ဒါကြောင့်မို့ကူညီပေးပါတောင်းပန်ပါတယ်ဒေါက်တာရယ်"ရှောင်းကျန့်လဲငိုနေလိုက်ပီဒေါက်တာလဲဘယ်လိုအကြောင်းတရားတွေကဒီလူနှစ်ယောက်ကိုနာကျင်စေရတာလဲမသိပေမဲ့နောက်ဆုံးတော့ကူညီဖို့သဘောတူလိုက်ရသည်။
"ကောင်းပါပီ ကျတော့်ကူညီပါ့မယ်ခေါင်းကဒဏ်ရာရှိတယ်မငိုပါနဲ့ခေါင်းကိုက်နေလိမ့်မယ် အနားယူလိုက်ပါအုံးခင်မျ"ဒေါက်တာကရှောင်းကျန့်ကိုပြောပီသူနာပြုဆရာမတွေကိုမှာကြာပီအပြင်သို့ထွက်သွားလိုက်သည်။သူနာပြုတွေကလဲလုပ်စရာရှိတာကိုလုပ်ပီအသီးသီးထွက်သွားကြသည်အခန်းထဲတယောက်ထဲကျန်ခဲ့သူရှောင်းကျန့်ကတော့ငိုနေဆဲပါပဲ။
(လွန်ခဲ့ပီတော့၂နာရီအချိန်ပီးဆုံး)
၀မ်အိမ်တော်တွင်***
YOU ARE READING
Until the end🥀(Complete)
Fanfictionဘ၀ဆုံးထိ မင်းတယောက်သာကိုယ်ချစ်တာပါရှောင်းရယ် Wang Yibo # ခင်များကိုသေတဲ့မုန်းတယ်အသွေးအသားထဲထိကိုမုန်းတယ် အရမ်းမုန်းတယ်XiaoZhan#
