Love Café 10: My Everything | NOELLE ARROYO

03

Chapter 3

“Ate Chynna, Sabado naman bukas, 'di ba? Punta tayo sa beach,” sabi ni Dotie nang mag-angat ng tingin mula sa pagkukulay ng coloring book.

Ang katabi nitong si Vincent ay tumingin din sa kanya, halatang hinihintay ang sagot niya.

“Sa Linggo na,” aniya. “Bukas ang dating ng mga supplies sa coffee shop, 'tapos a-absent pa si Ate Fonsy ninyo kasi may lalakarin daw sa Maynila. Kompleto sila sa Linggo. Papasok na rin ang Kuya Bob ninyo kaya puwede akong mawala nang buong araw.”

“Yehey!” sabi ni Dotie bago nito binalikan ang ginagawa.

Ngumiti naman si Vincent. Kapagkuwan ay binalikan nito ang ginagawang assignment.

Noon niya naalala ang bilin niya rito kaninang umaga. “Ang kuwarto mo, nilinis mo na ba?”

“Malinis na, Ate.”

“Talaga? Titingnan ko, ha?”

“Oo, bah.”

“Kapag nagustuhan ko, magbabaon tayo ng junk food bukas.”

“Yehey!” sigaw nito.

“Hindi pa sigurado. Kapag nagustuhan ko pa lang,” paalala niya.

“Ay,” sabay na sabi nina Dotie at Vincent.

Hindi nagtagal ay napansin niyang maya’t maya na ang paghikab ni Dotie. Inutusan niya ang mga itong maghilamos at magsepilyo at pagkatapos ay matulog na.

Mabilis na tumalima ang mga ito.

Hindi nagtagal ay tahimik na ang kabahayan. Alam niyang kapag sinilip niya si Vincent sa kuwarto nito ay nagbabasa ito ng Harry Potter book nito. He did that every night before going to sleep. Si Dotie naman ay mahilig magbasa ng fairy tales bago matulog.

Natutuwa siya sa bunsong kapatid dahil kahit antok na antok na ito ay pilit nitong pinaglalabanan iyon para hintayin ang good-night kiss niya. Hindi na niya mahalikan si Vincent.

Mula nang tumuntong ito sa edad na sampu ay umayaw na ito. Binata na raw ito.

Pumanhik siya sa itaas para gawin ang obligasyon niya sa kanyang mga kapatid. Book four ng Harry Potter ang hawak ni Vincent nang silipin niya ito at sabihan ng “goodnight.” Ilang beses na nitong nabasa iyon. It was his favorite.

At si Dotie naman, hirap na hirap nang imulat ang mga mata nang mahalikan niya sa noo.

Antok na antok na talaga ito kaya nang lumayo siya sa kama ay nakatulog agad ito.

Nagbalik siya sa ibaba para siguruhing naka-lock ang lahat ng bintana at pinto. Iniwan niyang bukas ang pinto sa kusina. Doon kasi dumadaan si Tita Mildred. Bago matulog ay dinadala nito sa bahay nila ang mga tuyong damit nila. Isa iyon sa mga responsibilidad na inako nito.

Natutuwa siya dahil hindi ito sumama kay Margie nang makapag-asawa ito ng isang negosyante mula sa Davao. Hindi raw kasi nito maiwan ang bahay na ipinundar ng Tito Rey niya kahit mag-isa na lang ito roon. Limang taon na itong balo. Namatay sa atake sa puso ang tito niya.

Hindi nga nagtagal ay pumasok ito dala ang laundry basket na naglalaman ng mga tiniklop na damit. Ipinatong nito iyon sa ibabaw ng mesa. “Washed and pressed. Bago ka umalis bukas ng umaga, ipaalala mo sa akin na sulsihan ang mga sira sa damit ng mga bata. Baka makalimutan ko na naman,” bilin nito.

“Okay, Tita. Thanks. How’s the book going?” tanong niya habang nagtitimpla ng Milo.

Bilang pasasalamat sa ginagawa nito ay nakagawian na niyang ipagtimpla ito ng Milo at pauwian ng cookies at cakes. Pagkatimpla sa Milo ay kumuha siya ng cookies sa garapon at inilagay sa platito.