18-ci bölüm: Gitme...

497 31 92
                                    

Hellolardan bir demet.

Yine tek elle yazılan bir bölüm atıyorum değerimi bilin shshhs.

Yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen♥️

İyi okumalar🫀

İlahi bakış açısı:

Alparslan Doğanın saçlarını okşayarak bir mucize olmasını bekliyordu ama imkansızdı. O  giderse nasıl hayata tutunurdu? Onu görmeden 1 dakika bile duramazken nasıl yaşardı? Daha yeni kavuşmuşken bu kadar çabuk kaybetmek... Hayat çok acımasız.

Az sonra Selim yanlarına gitti.

"Komutanım? Hayır ya. Allah belanı versin Andrey!"

"Selim gel bak! Yaşayacak mı?"

"Komutanım yarası çok derin. Çok kan kaybetmiş hastaneye kadar dayanamaz."

"Dayanır! Beni bırakmaz o! Hemen arabayı hazırla hastaneye gidiyoruz!"

"Emredersiniz!" Diyip gitti. Alparslan seri bir hareketle Doğayı kucağına aldı.

"İyi olacaksın sevgilim. Lütfen dayan."

Selim şoför koltuğunda oturmuş onları bekliyordu. Alparslan kucağında Doğayla arabaya bindi ve başını dizleri üstüne koydu.

"Komutanım bizimkiler köylülerle ilgileniyorlar, işleri bitince gelecekler."

"İyi mi her kes?"

"İyi. Gümüşoka mı gidiyoruz?"

"Evet. Alp var Doruk var. Onlar kurtarırlar dimi?"

Alparslan "Kurtarırlar tabi. Doğa çok güçlü bir kız. Kolay kolay pes etmez o." Diye moral vermeye çalışıyordu. Ama Alparslanın göz yaşları sanki hiç dinmeyeceğine  yemin etmişti. Sonunda hastaneye vardılar. Alparslan kucağında Doğa hızla içeri girdi.

"Yardım edin!" Doruk ve Alp onu öyle görünce dona kaldılar.

Alp "Doğa? Hayır olamaz! Alparslan noldu ona?!" Diye yanına koştu. Gözleri dolmuştu.

"Sırtında ağır bıçak yarası var. Çok kan kaybetmiş."

Doruk "Sedyeyi getirin! Alp, Ömer, acil ameliyata!" Dedi. Sonra Alparslana dönüp "Sen hiç merak etme tamam mı? Kurtarıcaz onu. Yeniden sağ salim aramıza dönecek." Diyip ameliyathaneye girdi.

Alparslan çenesini sıktı ve sonunda dayanamayıp duvara yaslanarak kendini yere bıraktı. Selim onun yanına oturup "Komutanım lütfen yapmayın böyle. Doğa için güçlü durmanız gerek." Diye sırtını sıvazladı.

"Yapamıyorum! Onsuz ben dayanamıyorum!"

"Biliyorum çok zor ama dayanmalısınız. Hem ben inanıyorum. Doğa sağ salim çıkacak ordan. Onda olan cesaret, azim kimde var?"

"Hiç kimsede. Güçlüdür benim Yarasam. Bırakmaz Emresini." Diyip gülümsedi. Az sonra tim koşarak içeri girdi.

Serhat "Komutanım? Yarasa nasıl?"

"Yeni aldılar ameliyata."

Arif "Siz iyi misiniz?"

"İyiyim ben merak etmeyin."

Kalp AtışıWhere stories live. Discover now