Haykırmadığım sözcükler içimde bir volkan gibi birikiyor
Doluyorum düşüncelerimle bertaraf oluyorum
Sözler bir bıçak gibi keskin
Dilimden dökülürse kanatır biliyorum
İçimde birikirse bende o birikintiyle birlikte yok olurum bunu da hissediyorum
Hislerimden de çok korkuyorum
Ondan sanırım tüm sözlerimi yutuyorum
Yumru gibi biriktiriyorum
O birikintiyle birlikte bende yok oluyorum
Yokluğumdan da korkmuyorum
Var olduğumu da hiç inanmıyorum
Yokluktan yokluğa koşuyorum
Varamıyorum bir yerlere
Varmak istediğim yer neresi bilmiyorum
Bilmediğim için sanırım hiçliklerde sürünüyorum
Yokluğumu da alıp göçüp gidiyorum
