İnsanı en çok sustukları yaralarmış
Yaraları hiçmi hiç kabuk bağlamazmış
Yokluklara koşarmışta hiç mi hiç varamazmış
Varmak istedikleri imkansızmış
Mümkünatı yok olduramazmış
İmkansızlar imkanlı olamazmış
Olsada mümkünatı yok kalpte kalamazmış
Tabiatın kanunuymuş
Aşıklar hiç kavuşamazmış
Aşıkların avuçlarında özlemler olurmuş
Yüreğinde bi tek o insanın acısı olurmuş
Gözleri hep mi hep hüzün kokarmış
Sırtlarında hep aşkı olurmuş
Tek dayanlakları anılarıymış
Her gece bi oraya sığınırlarmış
Bi oraya akarmış içleri bi orda durulurlarmış
Geceleri hep mi hep hüzün kokarmış
Bir tutam hasret çokça gözyaşları varmış
Kocaman kalbi varmış, o insanın içinde de yari varmış
Yari yarasıymış o da kabuğu olmuş
