"İyi okumalar hanımefendi." Devam etti gülerek. Neden sürekli gülüyordu? Tam teşekkür edecekken devam ettiği cümlesi ile sustum. "Zira, ihtiyacınız olacak."
...
Elementler, büyücüler, mitolojik canlılar, kahinler ve kehanetler...
Aldığı kitabı sad...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
5. Bölüm: "Karşılaşma."
Duştan sonra hızlıca giyinmiş ve kızlarla yemeğe inmek için odadan çıkmıştım. Onlar geçtiğimiz yerleri anlatırken ben de ortalarında yürüyor ve ilgiyle onları dinliyordum.
Derslerden, dersliklerden ve bazı eğitmenlerden bahsetmişlerdi. Onlar anlatırken ben tüm dikkatimle dinliyor, bir şey kaçırmamaya özen gösteriyordum. Hafta içi günde 6 saat kadar ders işleniyordu. Avalonia Tarihi, Kara Büyü Bilgisi, Dövüş ve Savunma Sanatı, Temel Büyüler gibi bazı dersler vardı. Birkaç dersten daha bahsetmişlerdi ama hatırlamıyordum.
Bazı derslerin teorik, bazı derslerin ise uygulamalı olduğuna da deginmişlerdi. Uygulamalı dersi duyduğum zaman da gerilmiştim zaten. Bunu da o zaman geldiğinde düşünecektim artık. Sonuçta burası da olağanüstü bir alemdi.
Haftasonu ise tamamen bize kalmış bir şeydi. İstersek çıkma hakkına sahiptik fakat daha burayı bilmiyorken, dışarı çıkmak ne kadar doğru olurdu bilemiyordum. Buradaki öğrencilerin, genellikle Yıldızbükü diye bir merkeze gittiklerini de öğrenmiştim. Yıldızbükü oldukça popüler bir yermiş anladığım kadarıyla. Kızlar bu hafta sonu gidebileceklerini konuşurken ben sessiz ve çekimser kaldım. Beni de davet ediyorlardı fakat dediğim gibi, daha burayı bile bilmiyordum.
Belki de gitmeliydim. Belki işime yarayacak bir şey bulurdum, bir çıkış bir dönüş yolu gibi?
Bunu o zaman düşünmeye karar verdim.
"İşte burası da yemek salonu." Nova bir kapının önünde durduğunda bizde onunla durduk. Biraz ilerleyerek, kapıdan içeri baktım ilgiyle. Fazlasıyla büyük bir salondu. Adeta sütun gibi boydan boya yemek masaları vardı. Birde öğrencilerden oluşan birkaç kişilik yemek sırası vardı.
Onları içeri girdiğinde, ben de onların peşinden ilerledim. Onlar ne yapıyorsa ben de aynısını yapıyordum. Asla dikkat çekmemem gerekiyordu fakat oldukça komik bir imaj çizdiğimi düşünmeye başlamıştım.
Yemek sırasına geçtigimizde, ben en arkaya geçmiştim. Yemeklere bakmaya başladım fakat hiçbiri tanıdık değildi. Yemeklerin çok farklı olması ise beni bir tık üzmüştü. Gözlerimi gezdiriyor yiyebileceğim bir şey arıyordum fakat hiçbirini bilmiyordum.
Yemek yemekten zevk alan biri olarak burada en zorlandığım şeylerin başında yerini almıştı bu durum ve anlaşılan o ki öyle olmaya da devam edecekti bir süre.
Benim yemeklere garip bir şekilde baktığımı farkeden Cyra ve Nova ise durumu anlamış, bu halime gülmüş, sonra da bana yiyebileceğim yemekleri söylemişlerdi. Emin olmam için, içeriklerinden de bahsettiklerinde cidden çok büyük bir minnet hissetmiştim.
En azından aç kalmamıştım.
Beraber, tepsilerimize yemeklerimizi almış ve sıradan çıkarak boş masa bakınmaya başlamıştık.
