VAKTİM YOK / YARI TEXTİNG

𝟐.𝟗

Yeni bölüm geldii

İyi okumalar
__

3 ay sonra..

Omzumda çantam ile bakışlarım yerde yürüyordum. Yeni bir dönem daha başlamak üzereydi. Artık 11. sınıf oldum. Derslerime daha da asılmam gerektiği o dönem.

Belirli bir disiplinim vardı. 10. Sınıfın sonlarında bu disiplinden çıksam da tekrar düzenli olmalıydım.

Burak ile birlikte yaptığımız dersler çok güzeldi. Eğer aynı şekilde devam edebileceğimiz bir durumda olsaydık kesinlikle birlikte ders çalışmaya devam etmek isterdim.

Ama olanlardan sonra imkansızdı.

Yaz tatilinin ilk haftası..

Burak ile arkadaş olmuş sonra da önceden de olduğu gibi ani bir şekilde bir şeyler değişmişti.

Zaten onunla hep böyle olurdu.

Her yeni bir karar aldığımızda üzerinden kısa bir süre geçtikten hemen sonra onun tarafından arayı uzatırdık.

Mesele birlikte ilk çalışacağımız zaman bir şeyler olmuş ve uzaklaşmıştı. Daha sonrasında sınavlara da birlikte çalışmak istediğimizde önce düşünürüm demiş sonra da vazgeçmişti. En son olarak da arkadaşlık kararı vardı.

Kısır döngüye girmiş gibi her karardan geri adım atardı.

Bunun sebebi de tahminimce hayatı, yaşamıydı.

Ama artık onun hayatını, yaşamını ve onu tanımak, bilmek istiyorum.

İçimde çok büyük bir merak duygusu vardı.

Birde ne olduğunu anlamadığım farklı bir his.

Okul bahçesine girdiğimde gözlerim etrafta dolandı. Yeni gelen öğrenciler çok fazlaydı. Bu yıl 9'lar kalabalıktı belli ki.

Okula girdiğimde kendi şubemiz arıyordum. Şubemde değişiklik olmamıştı.

Sınıfımı bulup içeri girdiğimde güzel bir sıra seçip oturdum. Bu yıl mümkünse Burak ile oturmak istiyorum.

Normalde Aslı ile otururdum fakat onunda bu yıl Yunus ile birlikte oturmak istediğini bana demişti. Yunus da bizim sınıfımızdandı artık.

Çantamı da arkama koyduktan sonra beklemeye başladım.

Burak'ı bekliyordum.

Bir süre gelen gidenlerde bakışlarım gezindi. Normalde Burak da erken gelirdi. Niye gelmemişti hala?

Saatime bakmak için kafamı eğeceğim sırada içeri giren bedenle bakışlarım oraya çevrildi.

Burak gelmişti.

Bakışları sınıfı taradı. Bende durduğunda ise dudaklarında bir gülüş belirdi.

Çok güzel gülüyordu. Gülüşüne bakarken karnımda ise farklı bir şeyler hissetmiştim.

Onun gözlerinde de derin bir şey sezmiştim. Bize ne oluyordu?

Bakışları tekrar etrafta dolandığında elimi kaldırıp tekrardan bana bakmasını sağladım.

Bana baktığında elimle yanımı işaret ettim. İlk tereddüt içinde kalsa da sonradan yanıma geldi.

"Buraya otur." farkında olmadan çıkan sert sesim sanki başka bir yerde oturmasına izin vermeyecek gibiydi. Gerçekten bana ne oluyordu?

"Senin yanında mı?" dedi.

"Evet."

"Sen Aslı ile birlikte oturmayacak mısın?"

"O Yunus ile oturacak." dedim.

"Anladım." diyerek yanıma oturdu.

İyice yerleşmesini bekledim. Sıraya kalemliğini çıkardı. Daha sonrasında bir defter çıkardı. Küçük boy defterdi. Daha sonrasında da not defteri de çıkardığında çantasını da arkasına iyice yerleştirdi. Arkasına da yaslandıktan sonra hocayı beklemeye başladı.

Bu süre zarfında gözlerimi üzerinde hiç çekmemiştim. En sonda bakışlarını bana çevirdiğinde gözlerimiz kesişti.

Bir süre sessizce bakıştık.

Boğazımı temizledikten sonra konuştum.

"Ne zaman konuşacağız?"

"Ne konuşacağız?" dediğinde ne kastettiğimi anlamamıştı.

"Hani konuşmamız gereken bir konu var ya."

"Ne konusu." dediğinde hafifçe sinirlendiğimi hissetmiştim.

"Yazın attığın o son mesajla birlikte hayatında neler oluyor öğrenmek istiyorum. Çünkü daha önce de seni affetmem için konuştuğunda hayatım benden bağımsız, kontrolüm dışında demiştin. Bende artık öğrenmek istiyorum."

Bir süre sessizce gözlerime baktı. Hislerini saklama gereği duymadı. Gözlerinin derininde kopan fırtınaları ve buna dayanışlarını açıkça gösterdi. Belki de saklayamadı. Belki de ben gördüm bilmiyorum.

O'nda bir şeyler vardı..

Yaralayıcı olduğunu düşündüğüm bir şeyler.

"Tamam. Anlatacağım." dedi pes ederek. Bunu söylerken de gözlerini kaçırmıştı.

İçimde hala bir şeyler saklayacağını düşündüren, hissettiren bir şeyler vardı.

"Okul çıkışı konuşalım. Öğle arası düşünmüştüm ama en iyisi okul çıkışı." Okul çıkışı daha iyi olacaktı. Çünkü daha rahat bir yere gidip süre sorunu da olmadan anlatırdı.

"Peki." dedi sadece.

Bir süre sonra sınıf doldu ve hoca da derse girdi.

Dersler gündelik rutinle devam etti. Ama ara sıra üzerimde bir çift bakış hissetmiştim.

**

Bölüm sonu.