SOULMATE™ H.S. Greek fanfiction| Copleted #Wattys2016

Chapter 40: Better than Words

[WARNING: sexoual scene & strong language]

Έτρεχα σαν τη τρελή μέσα στη κουζίνα με τη κατσαρόλα να βράζει στη μεγάλη σκάλα και εγώ να περιμένω το ρόστι* να τηγανιστεί και να μην μου κολλήσει πάνω στο τηγάνι. Κοίταξα για τελευταία φορά τη πίτα πεκάν στο φούρνο και επέστρεψα πάνω στο μάτι για να προσθέσω τη ντομάτα κονκασέ στο κοτόπουλο.

Πιάνω δύο μικρές τσίλι από το ντουλάπι και με τρεμάμενα χέρια κόβω όσο πιο ψηλά τις πιπεριές. "Γαμώτο.", ουρλιάζω από το πόνο. Ηλίθιο μαχαίρι, ηλίθια βιασύνη. Ρίχνω νερό πάνω στο δάκτυλό μου μέχρι να σταματήσει μέσα στον νεροχύτη και προσέχω το νερό που γίνεται ροζ από το ίδιο μου το αίμα(creepy). Σκέφτομαι το σημερινό πως θα πάει. Η Τζέμα με την Άνν θα έρθουν στο διαμέρισμά μου, γαμώτο. Φοβάμαι πως θα χαθεί η εικόνα μου μετά από την άσχημη φήμη που μου δημιούργησαν τα media. "Όχι, όχι!", άρχιζε να μου μυρίζει το καμένο λίπος από το τηγάνι και πετάγομαι στη κουζίνα.

Αναποδογυρίζω το ρόστι και αναστενάζω από ανακούφιση που δεν το έκαψα. Δεν έχω άλλες πατάτες και δεν έχω χρόνο για να αρχίζω να τρίβω. "Θεέ βοήθα με.", κοιτώ το ταβάνι και επιστρέφω ξανά στη κουζίνα. Βγάζω τα πρώτα ρόστι και τα αφήνω μέσα στο φούρνο μικροκυμάτων για να διατηρηθεί ζεστό. Συνεχίζω με το σοτάρισμα του κοτόπουλου με τη σάλτσα διάβολα γρήγορα. Κλείνω το φούρνο με το επιδόρπιο και κάνω το σταυρό μου που βρήκα μια άκρη.

Ελέγχω λίγο το τραύμα μου, ευτυχώς δεν είναι και τίποτα αλλά το ξεπλένω καλού κακού με bedadine και το περικυκλώνω με ένα μεσαίο επίθεμα. Η ώρα κοντεύει λίγο πριν τις 7 κι έχω λιγότερο από μία ώρα για να βγάλω τις μυρωδιές της κουζίνας από πάνω μου και να μοιάζω εκθαμβωτική και ισόπλευρη δίπλα στον Χάρρυ.

Πετώ τα λιγοστά μου φορέματα έξω από τη ντουλάπα μου πανικοβλημένη που δε ξέρω ποιο θα φορέσω. Πρέπει να δείχνω καθώς πρέπει, ας έχει έτσι, θα πρέπει να βάλω φόρεμα. Θα είναι εδώ σε λιγότερο από μισή ώρα και δεν έχω αποφασίσει ακόμα με πιο φόρεμα θέλω να εμφανιστώ. Θέλω κάτι κοντό, όχι πολύ κοντό όμως,όχι πολύ στενό κι απλό. Πολλά ζητάω!

Διαλέγω το πρώτο κλασσικό μαύρο με μανίκια και κοιτώ τον εαυτό μου στον καθρέφτη το πόσο καλό δείχνει πάνω μου. Δεν ήταν τόσο δύσκολο. Βάφομαι γρήγορα με ένα από τα ακριβά μου κραγιόν της MAC που δεν τα φορώ συχνά και πολύ από τη καινούρια μου μάσκαρα, με τα μαλλιά μου για πρώτη φορά ίσια, όταν λέω ίσια ούτε τρίχα δε πετάει για πρώτη φορά στα χρονικά και πιασμένα ψηλά σε κότσο, κομψό κότσο. Κοιτώ ξανά τον εαυτό μου κι αντιλαμβάνομαι τη λάμψη στα μάτια μου και το κοκκίνισμα στο πρόσωπό μου.