Melody of Souls: From Melancholy to Joy, or a Journey through Human Emotions

Część 9: Lustro 1

W oczach twych jak gwiazdy lśniące,
W uśmiechu niczym słońce wschodzące,
W słowach niczym wiosenny zwiastun,
Kryje się piękno, mój aniele własny.

W gestach twych niczym piórko łabędzie,
W dotyku niczym jedwabne wstążki,
W sercu niczym złoto najczystsze,
Kryje się piękno, niczym klejnot najdroższy.

Więc pytam ja, skąd to piękno w tobie?
Czy z gwiazd spadło, czy z kwiatów woni?
Czy może z serca twego bije,
I na świat cały promieniuje?

Piękno twe niczym wiosenny zwiastun,
Budzi w sercu me tęsknotę.
Zagadka to, której nie mogę rozwiązać,
Jak w lustrze odbijające się szczęście.

In your eyes, like shining stars,
In your smile, like the rising sun,
In your words, like a herald of spring,
Lies beauty, my own angel.

In your gestures, like a swan's feather,
In your touch, like silk ribbons,
In your heart, like the purest gold,
Lies beauty, like the most precious jewel.

So I ask, where does this beauty in you come from?
Did it fall from the stars, or from the fragrance of flowers?
Or does it beat from your heart,
And radiate to the whole world?

Your beauty, like a herald of spring,
Awakens longing in my heart.
It is a riddle I cannot solve,
Like happiness reflected in a mirror.

© Tvpoezja, 2024