KUZGUN

33. YALAN

Başlamadan önce siyah kalplerimizi buraya alalım🖤 oy ve yorumlarımızı da eksik etmeyelim siyah kalplerim.

Keyifli okumalar!

Alparslan

Gözlerimin önündeki kadına baktım. Yüzünde memnuniyetsiz olduğunu belli eden bir ifade vardı. Bu umrumda bile değildi. Tek istediğim bir an önce bu kadından kurtulmaktı. Onunla bağlantımız bitince yeni bir görev alacaktık. Belki de bu seferki görev şehirden uzak olurdu. Bunun bana iyi geleceğine emindim.

Ondan uzak durmak istiyordum.

Gece'den.

Yutkundum. Adını içimden söylemeyi yasaklamıştım kendime. Her şeyi hem kendim için hem de onun için zorlaştırıyordum. Bunun farkına vardığım gün de onu kalbimin en derinine gömmüştüm.

Gömülen şeyler geriye dönmezdi değil mi?

Unut Alparslan dedim içimden bilmem kaçıncı kez. Adını da hissettirdiklerini de unut.

" Evime bu şekilde giremezsiniz. " diyen kadın Sanem'den başkası değildi. Onun nasıl tehlikeli biri olduğu ortadayken hala elimizde yeterli bir kanıt olmamasıydı bizi uğraştıran.

" Girdik. " dedim yüzümü sabit tutarak. Mimiklerim bugün donuktu. Gece'den sonra hep donuklaştı Alparslan dedi iç sesim.

Yutkundum.

" İzin belgeniz? " Barbar elindeki belgeyi gözlerine sokarcasına yüzüne çarptığında kendini tutmakta zorlandığını fark ettim. Cihangir ve Umay bu evdeydi. Yüzbaşı'nın yanından gelir gelmez Cihangir soluğu burada almıştı. Yolculuk boyunca Umay'ın bir fotoğrafına bakıp durmuştu. Bahsetmezdi kimseye ama içten severdi. Onu konuşurken görmek bile bizim için şaşkınlık belirtisiydi.

Umay onun konuşma yetisi gibiydi. O varsa konuşuyor, heyecanlı birine dönüşüyordu. Demek ki sevmek ve sevilmek böyle bir şeydi.

Ben sevmiştim ama sevilmemiştim.

" Aleyna size bağlı çalışıyormuş. " dedi soyadına gerek duymadan. Kim olduğunu bilmeyecek kadar saf değildi. " Onun hakkında birkaç haber aldık. "

" Ne gibi haberler? " gözleri benimle Barbar arasında gidip geldi. Yaşını göstermiyordu. Belki de bu yüzden Evanla ilişkisi düzgün gidiyordu.

" Onu sizin ölmeye teşvik ettiğiniz gibi. " Barbar yüzünü elinin tersiyle sildi. " Size emniyete kadar eşlik etmemiz gerekecek. Sorguya çekileceksiniz. "

" Ben ifademi verdim. " dedi elindeki belgeyi yere atarak. O sırada arkasından gelen Evan Tilki gözlerini üzerimizde gezdirdi. Derin bir nefes alarak gülümsedi.

" Yeni gelen ihbarlara göre ifadeniz yeterli değil. " Barbar kıçından sallıyordu. Birinin ihbar ettiği falan da yoktu. Sadece o günki kamera kayıtlarının silinmiş olması hoşumuza gitmemişti. Bunun içinde onu biraz sıkıştırmak istiyorduk. " Evan Tilki siz misiniz? " Barbar polis gibi davranmak konusunda iyiydi. Kendimi sahtekar gibi hissetmiyordum. Bu bizim işimizdi ve onları gerçekten de emniyete götürecektik. Sadece polisler yerine biz gelmiştik. Çünkü evi arama izni çıkmıştı. Bu fırsatı kaçıramazdık.

" Benim. " dedi gülümseyerek. " Konu neydi? "

" Şirketinizin yüzü Aleyna desem? "

Evan'ın yüzünde hiçbir değişim olmadı. Bu günü bekliyormuş gibi rahattı. " İfade vermiştik. " Saçlarını karıştırdığında Sanem'in sırtını onun gövdesine yaslaması dikkatimden kaçmadı.