BİRİNCİ MÜHÜR ; SU

Bir

Yeni bir kurguya giriş yapmadan evvel hepinize merhabaaa ❤️‍🩹 Umarım seversiniz çünkü nedendir bilmem ben çok sevdim ve yazarken çok keyif aldım.

Ve şunu da belirtmek istiyorum ilk bölüm için iham kaynağım Rebecca Yarros'tan Dördüncü Kanat, J.K Rowling'ten Harry Potter ve son olarak Veronico Roth'tan Uyumsuz olmuştur. Eğer onları okuyup sevdiyseniz belki bunu da bir şans verebilirsiniz. Heathen karakteri için baz aldığım figür ise Winx adlı çizgi filmden 'Stella' karakteridir.

Bu kitap;

Çeşitli yaralanma unsurları, kan , ölüm tabirleri, tehdit ve yer yer cinsellik barındırmaktadır. Lütfen bunu göz önünde bulundurarak okuyun. ❤️

Uzandığım yumuşak çimenlerin arasında derin bir nefes aldım. Kapalı tuttuğum gözlerimi isteksizce aralarken, başımın altındaki kollarımı dik konuma getirdim ve yasladığım kafamı kaldırdım.

Yetimhanenin içinden yüksek sesli gürültüler yükselirken stresli bir iç çektim. Dört elementin koruyucusu olarak kabul gören Tanrıça Nafré'nin devasa heykeli, ayaklarının sabitlendiği suyun içinden gölge gibi benim ve Arcelia'nın üzerine asılıyordu.

Tüm çocuklar daha annesi bile onları kucağına alamadan Arcelia'ya getiriliyordu. Burası bizler için geçici bir yuvaydı. Hayatımızın sadece ilk yirmi senesini yaşayabileceğimiz bir yerdi. Yirminci yaşımıza girdiğimiz senede ise artık hepimizin tek bir amacı ve isteği olurdu.

O da Tanrıça Nafré'ye, Atarah akademisinin huzurunda ona layık olduğumuzu kanıtlamaktı. Kendisine ve koruduğu elementlere layık olduğunu kanıtlayan kişileri dört elementten biriyle ödüllendirirdi. Böylelikle bir elemente hükmetmek üzere seçilenler Atarah dört büyükler akademisine girmeye hak kazanır, ellerindeki gücü doğru şekilde kullanmayı öğrenirdi. Önemli olan hangi elemente layık görüldüğünüz değildi, önemli olan bir elemente layık görülebilmekti.

Tanrıça Nafré sizi koruduğu elementlerden birine layık görmezse o zaman çürüksünüz demektir. Ve Atarah çürükleri sevmez. Aslında çürükleri kimse sevmez. Ailemizle sadece Nafré tarafından seçilirsek tanışabiliriz. Ama eğer çürüksek, o zaman ailelerimiz için bile birer hatayızdır. Ve Atarah hataları olabildiğince hızlı bir şekilde ortadan kaldırmakla hükümlüdür.

Ama ben bir element istemiyordum okula girmek ise umurumda bile değildi. Ben tanrı ya da tanrıçalara inanmazdım. Nafré'ye de layık mıyım bilmiyordum ama tek istediğim ailemi bir kez olsun görebilmekti.

Bugün bunu tüm Atarah'ın huzurunda öğrenecektim.

Calista'nın yüksek sesli bağırışları bir kez daha yetimhanenin içerisinden alçak dağın üzerindeki çimenlere, bana ulaştığında kollarımı başımın altından çektim ve zorlanarak ayağa kalktım.

Zaman çok hızlı bir şekilde akıyordu. Elementler bu akşamdan önce bu seneki sahiplerini bulacaktı. Üzerime yapışan çimenleri mavi uzun kollu, omuzları açık bluzumdan temizleyerek dağın eteklerinden aşağı doğru yavaşça inmeye başladım.

Hayatımızın en büyük günü için hepimiz özenle giydirilmiştik. Aramızdan bazılarının kıyafetlerinin üzerinde kendi kanları kuruyacak dahi olsa da.

Herkesin giydiği kıyafetler Calista tarafından özenle seçilmiş olsa da benim üzerimdekiler hepsinden daha özeldi. Bu Calista'nın küçüklüğümden beri bana sürekli anlattığı bir hikâyeydi. Doğan çocuklar sadece Atarah için değerlidir. Ama aileler onlardan en ufak bir gözyaşı dökmeden vazgeçebilirler. Calista'nın anlattıklarına bakılırsa benim ailem öyle değilmiş. Annem için benden vazgeçmek hiçte kolay olmamış. Doğduğumda yüzümü bir kez olsun görebilmeyi çok istemiş ama bağlanmaması için izin vermemişler. Önceden bunu bildiği için üzerimdeki kıyafeti beni aldıkları gün Calista'ya vermiş. Seçim gününde bana bunu giydirmesini istemiş. Seçmeyi geçmeden ne çocuklar ailelerinin kim olduğunu, neye benzediklerini öğrenebilirdi, ne de aileler çocuklarının. Böylelikle kimse acı çekmiyordu çürüklerin ardından. Belki de annem ölme ihtimalime karşın neye, ya da kime benzediğimi bir kez olsun öğrenmek istedi.  Büyüdüğümdeki ölçülerimi bilmedikleri için ölçüleri tamamen rastgeleydi. Sırf bu kıyafeti giyebilmek için senelerce vücudumu şekillendirdim ve formumu korudum. Çünkü bugün bu kıyafeti giymeyi ve ailemi görmeyi her şeyden çok istiyordum.