(Unicode)
🍁ခင်များ (or) ပုစိ🍁
ဂျောင်ကုကိုစာသင်ရမာ ဂျီမင်အတွက် ရင်လေးစရာ....
တခါတခါရွဲ့ပုံများ ရိုက်သတ်ချင်စရာ...
ကိုယ်ထက် အကောင်သေးတယ်ဆိုပြီး အနိုင်ကျင့်နေတာ...
ဘဝမာ အ့လို အရိုင်းအစိုင်းခလေးမျိုး တခါမှ မမြင်ဖူးဘူး...
"သား ဂျောင်ကု...
ဒီနေ့ အပြင်ထွက်ရင် ဂျီလေးပါ ခေါ်သွား....
သူလဲ ပျင်နေရောပေါ့.."
"မခေါ်နိုင်ဘူး..."
"ဂျောင်ကု..."
"သူ့ဟာသူသွားပါစေ..ဘာလို့ခေါ်ရနာ ရှုပ်ရှုပ်ယှက်ယှက်တေ.."
မေမေက အ့ပုစိကို အပြင်ခေါ်သွားခိုင်းနေတာ။ ကိုယ်တေက သူငယ်ချင်းတေနဲ့ သွားချင်ရာသွားမာ အ့ပုစိက ကန့်လန့် ကန့်လန့် ဖြစ်နေလိမ့်မယ်။
"ခေါ်လဲ မလိုက်ဘူး.."
"မခေါ်ဘူး.."
"ကိုယ့်မာ ခြေတေလက်တေ မျက်စိတေနားတေပါတယ် အပြင်ထွက်ချင်ရင် ကိုယ့်ဟာကိုယ်ထွက်မယ် "
"အမလေးဗျာ ကျုပ်ကလဲ ခေါ်ချင်လွန်းလို့ ..ခင်များ ယောက္ခမကြိးက အတင်းခေါ်ခိုင်းနေလို့ ဒီမာ အတင်းငြင်းနေတာ နားလည်လား.."
"ဘာ!!!!"
"သား ဂျောင်ကု.."
ဂျီမင် မျက်နှာလေးမာ နီရဲပြီ ဒေါသထွက်သွားဟန်...
ကြီးကြီးကလဲ အားနာနေဟန်..
ဒီခလေးနှယောက်နဲ့ ဘယ်လိုများ ရှေ့ဆက်ရမာလဲကွယ်။
"စကားပြောတာ ကြည့်ပြောနော်.."
"ကြည့်ပြောနေတာဘဲလေ..ကျုပ်က မှိတ်ပြောနေလို့လား..မေးကြည့် မေမေ့ကို ကျုပ်ခေါ်ချင်တယ် တခါမပြောဖူးဘူး"
"မင်း..."
"သားဂျီ ကြီးကြီးတောင်းပန်ပါတယ်..
ကြီးကြီး အမှားတေပါ..."
ကြီးကြီးက ပါလာပြန်တော့ ဂျီမင် စိတ်ကို အတော်လေးလျော့လိုက်ရသည်။
"သွား ဂျောင်ကု ..သွားချင်သွားတော့"
"မေမေ မသွားခိုင်းလဲ သွားတော့မာ ..."
"သွား သွား.."
တကယ် မနိုင်စိန်..ငါများအသုံးမကျလို့ ငါ့သားက ဂျစ်ကန်ကန်ဖြစ်နေတာလား။ သေချာတယ် ဖတဆိုးလေးမို့ အလိုလိုက်မိလို့ပဲ။
