🍁ခင်များ or ပုစိ🍁
စာမေးပွဲဖြေပြီး....
"အဆင်ပြေလား ဂျီမင်..."
"အင်း..."
"ဘယ်လိုလဲ..."
"ရေးတော့ ရေးသားပဲ..."
"စာစစ်တော့မလို့လား.."
"မြန်မြန်ပြီးတော့ အေးတာပေါ့..."
"ပင်ပန်းကုန်ပါပြီ..."
"ဝါသနာကို..."
"ဟင်..ဂျီမင်က စာသ်ရတာ ဝါသနာပါတယ်လား.."
"အင်း...ငယ်ငယ်တည်းက...
ဂျောင်ကုလိုကောင်မျိုးတေသာ 10ယောက်လောက်သင်ရမယ်ဆိုရင်တော့ အ့ဝါသနာပျောက်မာ သေချာတယ်"
"ဟား!!!!"
"တကယ် အ့လောက်ဆိုးတဲ့ခလေး ဘဝမာ ဒါပထမဦးဆုံးဘဲ..."
.......
"ခင်များ မပြန်သေးဘူးလား..."
"ပြန်ချိန်တန်ရင် ပြန်မာပေါ့.."
"မစောင့်နိုင်ဘူးနော်.."
"ရတယ် ပြန်ချင်ပြန် ...
ငါပြန်တတ်နေပြီ...ပြီးရင် ဒယ်ဂီရှိတယ်...အတူတူပြန်လို့ရတယ်..မင်းပြန်ချင်သပဆိုလဲပြန် မတားဘူး.."
ဟိုသတောင်းစား နာမည်မပါရင် ခင်များ မပြောတတ်ဘူးလား အတော်လေးမှ အားကိုဂှာတယ်နော်...သိပ်ကြည့်မရဘူး...
"ပြန်လေ..."
"လုပ်စရာရှိလုပ် အရှေ့မာ စောင့်နေမယ်"
တကယ်ပဲ သူကပဲ အမျိုးမျိုး....
"ကြာတယ် ကြာတယ်ဗျာ..."
"ဟာ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ..."
"ကျစ် လုပ်လိုက်ရ မကောင်းဖြစ်တော့မယ်..."
"Jjkဘာဖြစ်နေတာလဲ...."
"စိတ်မကြည်ဘူး..."
"ငါပြောသားပဲ အရင်ကြွနှင့်ပါဆို မကြွဘဲ ခုမှ လာမဲမနေနဲ့..."
"သိပ်ကြည့်မရဘူး..."
"စိတ်မဝင်စားဘူး..."
"ဆွဲဖြဲပလိုက်ရ..."
"လာလေ...လာထိကြည့်လိုက်...ငါ့ဆွဲဖြဲရင် မင်းကို ကိုက်ဖြတ်ပလိုက်မယ်..."
"ကိုက်မယ်...လာ ကိုက်..."
ဂျီမင် စာစစ်ရင် ညနေ 4နာရီထိုးသွားသည်။ ပုံမှန်ဆို စာဖြေပြီးရင် အိမ်ပြန်လို့ရသော်လဲ....တခြားတယောက်နဲ့ ပြန်လာမာ မလိုလား၍ စောင့်နေမိသည်။ ဒါကို ဟိုပုစိက အလိုက်မသိ...သူတောင်းစားနဲ့ စကားတေတောင်ပြောလို့။နာရီဝက်တောင်လေ ဘာတေပြောလို့ဒီလောက်ကြာရတာလဲ....စိတ်တိုအောင်လုပ်ရင် ရွဲ့မာပဲ။
