Ben ELZEM ailesi bir anda yok olan elzem.
Ruhu hep ailesiyle olan çocukluğunda kalmış elzem.
Büyüdüğünde bile ailesinin mezarlarına bağlı kalan elzem.
Benim çocukluğumu yarım bırakanların , ruhuna karanlık tohumlar ekecektim bu yolda benimle yürümey...
Bu bölümü yazarken dinlediğim müzik oldu. Belki sizde dinlerseniz diye şöyle bırakıyorum:)))
İyi okumalar, keyifli diyemiyorum birkaç sahnesi çok keyifli ama diğer sahneler😢
🎀
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Arven ve Marmelat🖤
Seneler öncesinden ...
"Benim güzel mi güzel bir kızım var mış, Gözleri boncuk, yanakları al al mış..." Erdem, biricik kızı Elzem uyusun diye her zamanki gibi kendi kendine ninniler uyudurup Elzem'i uyutmaya çalışıyordu. Elzem de en çok bunu severdi, babasının ona kendi ninnilerinden söylemesini. Ama Elzem boncuk boncuk duran gözlerini televizyona dikmiş uyumanın kenarından geçmeyi bırak, aklının ucundan bile geçirmiyordu.
Erdem, uyudumu diye öne eğildi ama Elzem'in televizyona bakan gözlerini görünce tebessümü dudaklarına yayıldı.
"Babam uyumayacak mısın?"diyerek Elzem'in yumuşacık, sarı saçlarını okşadı Erdem.
Elzem koltukta sırt üstü yatarak gözlerini babasının mavi gözlerine dikti.
"Uykum yok ki baba."diyerek kirpiklerini kırpıştırdı.
Erdem kızını kucağını alarak konuştu. " E o zaman benimle nasıl kliniğe geliceksin yarın babacık?"Elzem'in en sevdiği şeylerden biri kesinlikle babasıyla beraber kliniğe gitmekti. Küçük Elzem'in psikiyatri olma hayalleri de buradan geliyordu.
Altı yaşında ki minik Elzem kendi gibi minik parmaklarını babasının yanağına koydu. " Gelirim ki baba, hem orada arkadaşım var benim artık!"diye sevinçle şakıdı Elzem. Ha bu demek oluyordu ki, artık kliniğe gitmesi için bir sebep daha olmuştu.
Görkem...
Erdem gülümsedi kızının bu hallerine, çünkü Elzem'in pek arkadaşı yoktu hatta hiç yoktu. Elzem başkalarıyla oyun oynamayı, arkadaşlık kurmayı pek sevmezdi.
Anasınıfına bile gitmek istememişti sırf bu yüzden. Anasınıfınayazdıracakları gün ise çığlık kıyamet bir gün yaşatmıştı, hem okula hem ailesine.
"Kimmiş bakalım arkadaşın babam?"diye sordu Erdem kızına. Kim olduğunu anlamak zor değildi. İki gün önce Asil Görkem'le tanışmıştı Elzem.
Elzem," Baba söyledim ya hani Görkem onunla arkadaş olduk işte."dedi ama Görkem'in bundan haberi var mı orası aşinaydı. Çünkü Görkem, Elzem'i bir daha göremeyeceğini düşünüyordu. Görkem kliniğe sık sık gitmezdi, babası götürürse ayda yılda bir. Korhan Karasoy da karısı Zeliha ısrar ediyor diye mecbur götürürdü.
