ក្រាកកក
ទ្វាបន្ទប់ពេទ្យបានបើកឡើងជាថ្មីក្រោយពីអ្នកគ្រូរពេទ្យចេញ ដោយដៃបុរសធំក្រាសម្នាក់ គាត់មិនមែនបើកទ្វាសម្រាប់ខ្លួនឯង តែបានទទួលនៃការអញ្ជើញអោយមនុស្សម្នាក់ទៀតដែរដូចជាចៅហ្វាយនាយ។
"ឯងចេញទៅវិញទៅ!" បុរសមាឌតូចស្លៀកពាក់ស៊ីវិល័យបានដល់វ៉ែនតាខ្មៅមានតម្លៃថ្លៃរបស់ខ្លួនប្រាប់ទៅកូនចៅនឹងនឹងដើរចូលមកក្នុងបន្ទប់ដេកសម្រាករបស់ពេទ្យ។
បុរសនោះដើរចូលកាន់តែជិតនឹងគ្រែដេករបស់អ្នកជំងឺនាយតូចដាក់ដៃក្បែរនឹងផ្ការីកស្រស់ក្បែរនោះ។
"ល្មមបើកភ្នែកហើយ!" សម្លេងនិយាយទាំងញញឹមយ៉ាងស្រល់មើលទៅអ្នកជំងឺដែរធ្វើពុនជាសន្លប់អស់រយះពេលបីសប្ដាហ៍មកហើយ។"លោកជាអ្នកណា?" Wonwooងើបអង្គុយ មើលទៅបុរសនោះ wonwooដឹងច្បាស់បើតាមគាត់ធ្វើពុតនេះមិនយូរដល់ថ្នាក់នេះទេ តែនេះគឺជាការជួយពីមនុស្សម្នាក់នេះឯង។
តាមពិតក្រោយពីគ្រោះថ្នាក់ចរាចរមកwonwooមិនដឹងថាមានរឿងអ្វីកើតឡើងនោះទេ ងើបមកក៌ឃើញខ្លួនឯងនៅក្នុងបន្ទប់ពេទ្យនឹងមានអង្គរក្ស2-3អ្នកនៅខាងក្រៅwonwooគិតថាជាអង្គរក្សរបស់mingyuទើបធ្វើពុធជាសន្លប់អស់រយះពេលជាច្រើនសប្ដាហ៍
"ខ្ញុំyoon jeonghanបងប្រុសបង្កើតរបស់kim mingyu!" បុរសឈ្មោះjeonghan ហុចដៃតូចៗរបស់ដោយចាប់ដៃជាមួយwonwoo wonwooមើលទៅមុខjeonghanដោយចម្លែកចិត្តបំផុត។
"មិចក៌ពួកលោកនាមត្រកូលខុសគ្នា?" Wonwooសួរក្រោយពីទៅjeonghanទាំងមិនយល់រួចក៌សួរបន្តទៀត
"ខ្ញុំមិនចង់ដឹងនោះទេ តែលោកជួយខ្ញុំមានគោលបំណងអ្វី?"Wonwooក្រវីក្បាលដោះការគិតចេញ ព្រោះម្នាក់ដែរឈ្មោះjeonghanនេះនឹងmingyuយ៉ាងមិចនាយមិនខ្វល់នោះទេអ្វីសំខាន់គឺហេតុអ្វីក៏ជួយ?
YOU ARE READING
ម្ចាស់បំណុល(ចប់!)
Romancejeon wonwoo ស្ថិនក្រោមឈ្មោះជាកូនបំណុល តែថានាយតូចមុខមិនដឹងខ្យល់អីនេះទៅជំពាក់អ្វី ម៉ាហ្វៀសង្ហា? kim mingyu ជាម្ចាស់បំណុល តែចុងក្រោយក្លាយជាម្ចាស់ជីវិតកូនបំណុលទៅវិញ។ "ខ្ញុំជំពាក់អ្វីលោកហឹកហឹក?" Wonwooញ័រដៃញ័រជើង "ជំពាក់! ប្រាំពាន់លានវ៉ុន" mingyuដើរចូលមក...