အင်မော်တယ်ကမ္ဘာမှအပြန်

၁၀

အင်မော်တယ်ကမ္ဘာမှ အပြန်
မူရင်းရေးသားသူ Jing Ye Ji Si, 靜夜寄思
ဘာသာပြန်ဆိုသူ Charm.M.Nge

အခန်း-၁၀ အာရုံစူးစိုက်ခြင်းအလျဉ်းမရှိသော

ထိုအသံကို ကြားမှသာ ယွမ်ချူးလင်တစ်ယောက် အနားတွင် ရှိနေသည်ကို ဆရာမဟန် သတိပြုမိသွားသည်။
စားပွဲနှင့်ကုလားထိုင်ကို သယ်ဆောင်ထားသော ယွမ်ချူးလင်အား ကြည့်ပြီး ဆရာမဟန်သည် တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ကာ ချိုချိုလွင်လွင်အသံဖြင့် ရယ်မောလိုက်သဖြင့် သူမ၏လုံးဝန်းလှပသော ရွှေရင်အစုံသည် အထက်အောက် လှုပ်ခါသွားသည်ကို ကြည့်ပြီး ယွမ်ချူးလင်၏မျက်လုံးအစုံသည် ကျဉ်းမြောင်းရပြန်သည်။

“ဆရာဟူက ခွင့်ပြုနေသရွေ့ ဆရာမအတန်းက မင်းကို ကြိုဆိုပါတယ်။” တစ်ခဏကြာမျှ ရယ်မောပြီးသည့်နောက် ဆရာမဟန်သည် ထိုစကားများကို ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့နောက် ဘေးတွင် ရပ်နေသော ထန်ရှုအား ခေါင်းတစ်ချက်ညိတ်ကာ လှည့်ကြည့်ရင်း အပြုံးဖွဖွဖြင့် ဆိုလိုက်သည်။

“မင်းနဲ့ထန်ရှု အတန်းရဲ့နောက်ဆုံးမှာ နေရာယူထိုင်လိုက်ပါ။ ပြီးရင် ဆရာမ အတန်းထဲကလူတွေနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးမယ်နော်။”
ဆရာမဟန်မှ သူ့အား လက်ခံလိုက်သောကြောင့် ယွမ်ချူးလင်သည် ပျော်ရွှင်မှုအား ထိန်းမရဘဲ အခန်းထဲသို့ လျင်မြန်စွာ လျှောက်သွားတော့သည်။

ထန်ရှုနှင့် ယွမ်ချူးလင်တို့ နေရာတကျဖြစ်သွားပြီးသောအခါ ဟန်ကျင်းဝူသည် ထန်ရှုနှင့် ယွမ်ချူးလင်တို့အား အတန်း-၁၀မှ ကျောင်းသားများနှင့် မိတ်ဆက်ပေးလေသည်။

ဆရာမဟန်သည် ထန်ရှုအား မိတ်ဆက်ပေးသောအခါ အတန်းထဲတွင် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ပြောဆိုဆွေးနွေးကြသော တီးတိုးစကားသံများ ပေါ်ထွက်လာသည်။

ဘေးပတ်လည်မှ ပြောဆိုနေကြသောအသံများကို ထန်ရှုသည် ရှင်းလင်းပြတ်သားစွာ ကြားနေရပြီး မကြားဟန်သကဲ့သို့ ရှိနေသော်လည်း ယွမ်ချူးလင်သည် ဒေါသထွက်ရလွန်းသဖြင့် မျက်နှာပင် စိမ်းလာသကဲ့သို့ရှိသည်။ ထန်ရှုမှ သူ၏ရှပ်အကျီၤအစွန်းအား တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆုပ်ကိုင်မထားခဲ့ပါလျှင် ဒေါသဖြင့် ဝုန်းကနဲ ထရပ်မိမည်ဖြစ်သည်။