Pogryziony przez ptaka

Rozdział 4

-Scroogie, o co chodzi? Widzisz, co się dzieje za oknem!?- chodził wokół stołu Andrzej.
-Andrzeju, to ten czas. Nadeszła... wojna. Wojna ,,Skibidi''. Wojna, której nikt ma nie przetrwać, jednak my to zmienimy! To czas, aby pokazać światu, że my go uratujemy. Musimy się spakować i ruszać w przygodę!- podszedł starzec do młodzieńca, położywszy ręce na jego ramionach- Teraz, albo nigdy.
Scroogie musiał dać mu chwilę zastanowienia.
W końcu przecież całe życie od niego ta wojna zależy (nie wiem czy dobrze napisałam XD). To ciężki wybór, jednak Andrzej podejmuje się temu wyzwaniu.
-Teraz, albo nigdy- powtarza słowo w słowo szefa. Ten zaś uśmechnął się, jednak nie na długo.
-Dobrze, w takim razie, nie mamy za wiele czasu. Jeżeli mamy tak działać, to nikt nie pozostanie ku życiu- starzec rzucił w jego stronę plecak wycieczkowy, duży.- Musimy się spakować. Wejdź do mego pokoju, tam ujrzysz drewnianą, ciemną szafę. Znajdziesz w niej kombinezony. Spakuj je. Weź po trzy pary dla każdego. Ja zrobię nam kanapeczki z nutellą :3.
Andrzej posłuchał się go, i tak też zrobił. Scroogie zaś zrobił świeżutkie bułeczki z kremem czekoladowym. Spakował osiem butelek wody.
-Zdaje mi się, że jesteśmy gotowi...
-Nie. Jeszcze nie- wtrącił się Scroogie.- Nie wzięliśmy broni. Chodź- jak powiedział, tak też zrobili. Starzec zaprowadził go do ukrytego pomieszczenia w jego domu. Było niesamowicie nowoczesne i cudowne. Były w nim najróżniejsze wynalazki, ale i nie tylko. Znajdowały się tam również bronie. Między innymi Lupara HDS 68, Desert Eagle, wiatrówki, strzelby, karabiny, pistolety, noże, ostrza i wiele, wiele więcej. Chłopak nie sowiwrzał (chłop w szoku). Rozglądał się, aż oczy błyszczały na sam widok.
Kiedy już stamtąd wyszli z brońni, we dwoje spakowali bronie do plecaków i gotowi na przygodę, ruszyli z pełnymi plecakami w dal.