23. Bölüm

3.4K 131 13
                                    

Perdeyi açtıklarında karşımda kanlar içinde dizlerinin üstünde duran Canı görmem ile ağlamaya başladım

"CAN! LAN BIRAKIN CANI!"diye bağırdım Baran yerinden kalktı ve Cana doğru gitti hızla ayağa kalktığımda birkaç koruma beni omuzlarımdan tutarak yeniden yerime oturttu

Baran Cana eğildi ve

"Tüh yazık olucak sahte sevgiline"dedi ve yumruk attı

"Silahı getirin"dedi Baran

Hayır hayır bir tane daha kişinin ölmesini kaldıramam hayır

"HAYIR BARAN BIRAK LÜTFEN YAPMA BARAN"

"O zaman o siktiğimin sözleşmesini imzala Alara Demirsoy!"o sıra bir Cana birde Canın kafasına dayanan silaha baktım
Kalemi elime aldım ve sözleşmeyle Can arasında gözlerim gelip gidiyordu

"A-alara yapma"dedi Can zar zor konuşarak hiç hali olmadığı belliydi

"Zorundayım"dedim ağlayarak

"Değilsin Alara bırak öldürsünler beni yapma hayatını karartma"dedi öksürerek

"Bir kişiyi daha aynı günde kaybedemem Can"dedim Canın gözünden yaş geliyordu Barana baktığımda yüzünde zafer gülüşü vardı

"B-bu gün ayın 23 ü mü"

"E-evet"

"KESIN LAN ZIRVALAMAYI O SÖZLEŞMEYI IMZALIYOR MUSUN İMZALAMIYORMUSUN"

"İMZALICAM YETER KI CANI BIRAK"dediğimde Baran güldü ve bende sözleşmeyi imzaladım evet hayatım kararmıştı herşey şimdi bitmişti

"Adamı eve götürün etrafıda temizleyin"

"Baran"

"Ne var"

"Vedalaşsam"dedim

"2 dakikan var"dedi ve korumalar beni bıraktı direkt Cana koştjm ve sarıldım

"Zorunda değilsin Alara bırak oldürsünler beni hayatını karartmana izin veremem"

"Bir kişiyi daha kaybedemem Can yapamam herşeyim gitti seninde gitmene göz yumamam"

"Alara peki ben senin ölmene nasıl göz yumucam!? elimden hiç birşey gelemiyorken şimdi ne yapıcam!? Annenin babanın emanetisin sen bana daha sana sahip çıkamıyorken ben ne yapıcam!?"

"Can lütfen yapma böyle zorundayıp yapmak zorundayım ölmene göz yumamam aynı günde senide kaybedemem"

"Zamanın doldu Alara"dediğinde korumalar kolumu tuttu ve beni Candan ayırdı Canı götürdüler korumalarda odadan çıktı Baran ile ikimiz kalmıştık bana yaklaşıyordu ben ise geri geri gidiyordum sırtımın duvarla birleşmesi ile durdum

"Bizde evimize gidelim KARICIM"dediğinde ağlamam şiddetlenmişti Karıcımı bastırarak söylemişti

"Ağlama! Kes ağlamayı! Beni takip et"dedi ve yürümeye başladı bende peşinden gidiyordum

Arabaya bindi bende arkasından arabaya bindim
Bir süre sonra şoförde geldi ve arabayı çalıştırdı

Çıplak bacağımda soğuk bir el hissetmemle irkildim ve bacağıma baktım Baran elini bacağıma koymuştu bacağımı çektim birşey demedi bir süre daha arabayla yolculuk ettik sessizliğimizi Baran bozdu

"Yarın evleniyoruz imam nikahı falan herşeyi bu gün yapıyoruz artık sözümden dışarı çıkmak yok Alara Kaplan"

"Niye ben"

"Baban sayesinde en güzel yem sensin"

"Ne? Babam ne alaka?"

"Ahh Alara çok masumsun hiç birşey bilmiyorsun"babamda mı bunlarla çalışıyordu? Aklımda bir sürü soru işaretleri vardı

"Geldim Baran bey"dedi şoför baran arabadan indi ve kapımın önünde bekledi bir süre sonra kapıyı açtı

"İnmeyi düşünmüyor musun?"

"Hayır"

"İn arabadan Alara"

"İnmicem"bu arabadan inip eve girmem benim ölümüm demekti

"Alara ben sinirlenmeden in siktiğimin arabasından!"

"İNMICEM İSTEMIYORUM"Dediğimde bir anda beni tuttu ve arqbadan indirip yere fırlattı

"KALK LAN KALK! BANA BAĞIRMA DEMEDIM MI LAN BEN SANA"diye bağırdı ve yerden kalktım o sıra gözüme demir kapı takıldı ordan kaçabilirdim Barana baktım

"Arkandaki şey ne?"

"Ne?"dedi ve arkasını dönmesiyle arabanın ordan koşup kapıya doğru ilerledim

"LAN! SENI GEBERTICEM ALARA CABUK GEL BURAYA!"

"KAPATIN KAPILARI"diye bağırdı ama çok geçti kapı kapanana kadar ben evden kaçmıştım bile

Oyun Bozan//YARI TEXTING//Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin