ឈឺចាប់មិនអាចស្អប់(ចប់)

ភាគ6

Way:អត់ពិបាកទេម៉ាក់ បន្តិចទៀតទៅខ្ញុំក៏និងសាំហើយព្រោះថាគាត់និងក្លាយជាប្រពន្ធរបស់អ្នកប្រុសឆាប់ៗនេះ...(ព្យាយាមសម្រួលអារម្មណ៍និយាយទាំងអួលដើមក)

Sarika:ចឹងពេលគេរៀបការយើងប្រហែលជាចាកចេញបានហើយ!

Way:បាទ...

+បន្ទាប់ពីចាក់បបរដាក់ចានហើយក៏លើកយកទៅឲ្យគេ peteក្រលេកឃើញwayជាអ្នកដើរចូលមកក៏ទាញamoថើប

Pete:បងស្រលាញ់អូនបំផុតហើយឈប់ខឹងបងទៅណា...

Amo:មិនដឹងទេ..(ធ្វើចរិកញ៉ិកញ៉ក់តាមរាល់ដង)

Way:ខ្ញុំ...ខ្ញុំទុកបបរត្រង់នេះណា(ព្យាយាមមិនសម្លឹងទៅពួកគេទាំងពីរ)

Pete:យកមកនេះមក!

Way:បាទ...(ដកដង្ហើមឲ្យធូរបន្តិចកុំឱ្យទឹកភ្នែកហូរមកដើរទៅរកគេទាំងដៃជើងញ័រទទ្រើក)

Amo:ធ្វើការយឺតយ៉ាវបែបនេះបងចេះឲ្យនៅធ្វើទៅកើតដែរ!!

Pete:បងមិនបានចង់ឲ្យនៅទេតែប៉ាបងអាណិតព្រោះបម្រើគ្រួសារបងតជំនាន់មកហើយ!!!

Way:ខ្ញុំសុំទៅធ្វើការសិនហើយ(ចាកចេញទៅដោយឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំងទ្រូងខាងឆ្វេងស្ទើរតែប្រេះបែកទៅហើយ រូបភាពគេផ្អែមល្ហែមពាក្យសម្ដីដែលគេនិយាយមើលងាយមកកាន់ខ្លួនវាធ្វើឲ្យឈឺចាប់ណាស់)

Pete:កុំខ្វល់និងអ្នកបម្រើអីមកបញ្ចុកបបរបងបន្តិចមក...

Amo:បាទបាន...(បញ្ចុកបបរទាល់តែបញ្ចុកនិងមាត់បានឆាប់ជាព្រោះថាវាជាជំងឺជោ!)

+នៅក្នុងបន្ទប់wayសម្ងំយំម្នាក់ឯងឡើងស្ទើខ្សោះខ្លួន

Way:ខ្ញុំឈឺចាប់យ៉ាងនេះតែហេតុអីខ្ញុំមិនអាចស្អប់អ្នកប្រុសបាន?ខ្ញុំវេទនាយ៉ាងនេះហេតុអីក៏ខ្ញុំមិនអាចចាកចេញបាន!!អ្នកប្រុសមិនដែលធ្វើល្អដាក់ខ្ញុំទេហេតុអីខ្ញុំទៅលង់ស្រលាញ់អ្នកប្រុសយ៉ាងនេះ!...(យំក្រសោបខ្លួនប្រាណខ្លួនឯងដង្ហឺតដង្ហក់)

Sarika:wayម៉ាក់ចូលទៅបានទេ??

Way:បាទបានម៉ាក់...(យកដៃជូតទឹករបស់ខ្លួនចេញ)

Sarika:ចង់យំក៏យំឲ្យអស់មក...យំឲ្យអស់ការឈឺចាប់ដែលនៅជាប់ទ្រូង...ម៉ាក់នៅក្បែរកូនជានិច្ចណាway(ចូលទៅជិតកូនហើយក៏អោបកូនជាមួយទឹកភ្នែកដូចដែលគេថាបើកូនឈឺចាប់អ្នកម្ដាយឈឺចាប់ជាងកូនមួយលានដង)