ឈឺចាប់មិនអាចស្អប់(ចប់)

ភាគ8

Way:អ្នកប្រុសលែងខ្ញុំទៅ!...(ដោយឈឺពេកក៏ស្រែកឲ្យគេលែង)

Pete:ឯងអាងប៉ាយើងដែលមេត្តាឯងមែនទេទើបឥឡូវហ៊ានតមាត់ជាមួយយើង!!!

Way:ខ្ញុំមិនបានអាងលោកម្ចាស់នោះទេ! លែងខ្ញុំទៅខ្ញុំឈឺខ្លាំងណាស់....

Pete:ឈឺហ៎...បាន!(ប្រលែងដៃហើយក៏ទាញខ្សែក្រវាត់នៅនិងចង្កេះរបស់ខ្លួនចេញមក)

Way:អ្នកប្រុសចង់ធ្វើអី?...(ខិតថយក្រោយម្ដងបន្ដិចដោយការភ័យខ្លាចមិនដឹងថាគេហូតខ្សែក្រវាត់មកនិងចង់ធ្វើអ្វីឲ្យប្រាកដនោះទេ)

Pete:ខ្វាច់ៗ...កុំប្រហើនជាមួយយើង!(វាត់ខ្លាំងៗទៅលើwayដែលត្រូវត្រង់ទ្រូងឡើងមានឈាម)

Way:ហឹកៗៗ....ខ្ញុំលែងហ៊ានហើយឈប់វៃខ្ញុំទៅ...(យកដៃរងទ្រូងតែគេក៏នៅតែវៃទៀតរហូតដល់ដៃរបស់wayក៏មានឈាម)

Pete:អម្បាញ់មិញខ្លាំងដៃណាស់មិនចឹងហី!!! ខ្វាច់ៗៗ(វាត់ទៅលើwayម្ដងហើយម្ដងទៀតរហូតដល់wayទ្រាំមិនបានសន្លប់បាត់ស្មាតី)ក្រោកឡើង! ឯងគិតថាសន្លប់ហើយឯងអាចគេចផុតមែនទេ!

Wayក្រោកឡើងយ៉ាងម៉េចបើគេសន្លប់បាត់ទៅហើយនិង

Pete:យើងនិងមិនឲ្យឯងមានក្ដីសុខទេពេញមួយជីវិតរបស់ឯងនេះនោះ!(សម្លឹងមើលទៅwayដោយកែវភ្នែកឃោរឃៅរ ការស្អប់នេះកើតឡើងចេញពីការច្រណែននឹងក្ដីមេត្តាដែលប៉ាខ្លួនផ្ដល់ឲ្យកូនអ្នកបម្រើ គេនៅលួចគិតទៀតផងថាម៉ាក់របស់wayប្រហែលជាផ្ដល់ខ្លួនដល់ប៉ាខ្លួនហើយទើបប៉ារបស់ខ្លួនមេត្តាម្ដាយកូននេះម្ល៉េះ ទាំងដែលនេះគ្រាន់តែជាចិត្តបុណ្យភាពអាណិតអាសូរដល់មនុស្សដែលអត់ខ្សត់ទេមិនមានអ្វីលើសនេះទេ)

+នៅផ្ទះwinner winnerកំពុងបោកប្រាស់របស់ក្នុងបន្ទប់របស់deanដោយការខឹងមួម៉ៅមកពីផ្ទះpeteអម្បាញ់មិញ បន្ទប់របស់ខ្លួនឯងមិនទៅបោកប្រាស់ទេមកបន្ទប់គេទៅវិញ

Dean:ឈប់!!ឈប់ភ្លាមទៅខ្ញុំប្រាប់ឲ្យឈប់!!!(គេព្យាយាមឃាត់winnerកុំឲ្យបោកប្រាស់របោះរបររបស់ខ្លួនទៀត)

Winner:ឮទេថាវាបាននិយាយស្អីខ្លះ!!វាមើលងាយបងខ្លាំងណាស់!!!

Dean:ព្រោះបងទៅរករឿងគេដល់ផ្ទះខ្លួនឯងតើ!!(និយាយតាមការពិត)