ឈឺចាប់មិនអាចស្អប់(ចប់)

ភាគ19

+នៅចំការផ្កាឈូករត័្ន wayមកមើលចំការហើយអស់កម្លាំងក៏គេងក្រោមដើមឈើនោះតែម្នាក់ឯង សម្រឹបជើងមនុស្សម្នាក់បានដើរចូលមកម្ដងបន្ដិច...

Way:ម៉ាក់មិនបាច់មកក៏បានដែរនៅទីនេះក្ដៅខ្លាំងណាស់(និយាយបណ្ដើរក៏ក្រោកអង្គុយបណ្ដើរ)

Pete:មិនមកមិនបានទេ!!

Way:អ្នកប្រុស..អ្នកប្រុសដឹងកន្លែងនេះដោយរបៀបណា??(ងើបឡើងប្រុងរត់តែក៏រត់មិនបានព្រោះគេចាប់ជាប់)

Pete:ហ៊ានណាស់!!ហ៊ានយកខ្សែករបស់យើងទៅលក់!

Way:ខ្ញុំ...ខ្ញុំសុំទោស...ខ្ញុំនិងរកលុយមកទិញសងអ្នកប្រុសវិញ

Pete:ឯងគិតថាឯងមានសមត្ថភាពទិញមែនទេ???

Way:ខ្ញុំរកពេញមួយជីវិតក៏បាន...ខ្ញុំរកគ្រប់ពេលណាខ្ញុំនិងទិញវាសងអ្នកប្រុសវិញ..លែងខ្ញុំទៅ!ដោះលែងខ្ញុំទៅ អ្នកប្រុសចូលរោងការខែក្រោយហើយឈប់ធ្វើបាបចិត្តគេទៀតទៅ!

Pete:ឯងចង់សម្លាប់គេឯងមិនគិតផង!?

Way:ខ្ញុំត្រូវការចេញពីផ្ទះរបស់អ្នកប្រុសចឹងហើយអ្វីក៏ខ្ញុំហ៊ានធ្វើដែរ!(មិនបកស្រាយបែរជានិយាយបន្ថែម)

Pete:wayឯងនេះពិតជាគ្រាន់បើជាងអ្វីដែរយើងគិត!

Way:ខ្ញុំព្យាយាមសម្លាប់សង្សាររបស់អ្នកប្រុស ចឹងអ្នកប្រុសមកចាប់ខ្ញុំប្រគល់ឲ្យប៉ូលិសមែនទេ???ឬក៏ចង់សងសឹកសម្លាប់ចោលតែម្ដង!

Pete:យើងមកយកឯងទៅវិញ!!

Way:ខ្ញុំមិនត្រឡប់ទៅវិញទេ!!!ខ្ញុំមិនត្រូវការពាក្យថាមនុស្សលួចលាក់ទេ!!!អ្នកប្រុសលុបចោលពិធីមង្គលការទៅខ្ញុំនិងត្រឡប់ទៅវិញ!(និយាយបញ្ឈឺគេឲ្យគេស្អប់ហើយចាកចេញ)

Pete:យើងយល់ព្រម!!(ឆ្លើយយល់ព្រមដោយមិនស្ទាក់ស្ទើរ)

Way:អ្នក...អ្នកប្រុសនិយាយអ្វីមានដឹងខ្លួនទេ!(មិននឹកស្មានថាគេនិយាយបែបនិងមកកាន់ខ្លួនទេទើបរាងស្រឡាំងកាំង)

Pete:យើងត្រូវការឯងណាស់way...យើងមកពីធ្វើការតែមិនឃើញវត្តមានរបស់ឯងយើងគ្មានកម្លាំងទេ....

Way:អ្នកប្រុសប្រើវិធីនេះទៀតហើយ??(និយាយស្រទន់លួងលោមគេហើយចុងក្រោយក៏ធ្វើឲ្យគេឈឺចាប់)