Tam aydınlığa ulaştım derken
Gündüzümü karanlık etme
Bırak aydınlıkla bir olayım
Karanlıktan yalnızlıktan korkarım
Ürkek bi ceylan gibi tir tir titrerim yalnızlığımda
Evde yanan soba değil
Cayır cayır yanan yüreğim bile ısıtamaz beni
Bilirim karanlıkta kalırsam
Tutsağı olurum yalnızlığın
Benim aydınlığa ulaşmam gerek
Yoksa korkumun kurbanı olurum
Karanlık koca bir kara delik gibi
Beni içine çekmeye yeminli
İçine girersem karanlığın
Aydınlık tarafımda gölgelenecek
Gölgede kalsa ya bedenim
Senden uzakta ama sana yakın olsa
Işık saçmasa bile bi yanı aydınlığa dönük olsa
Isınmasa içim bile güneş açsın gündüzüm
Karanlığa dönerse gündüzüm bilirim yok eder beni
