Bölüm 11

266 30 90
                                    

Kendimi yatağa attım. Gözlerim yorgunluktan kendi kendine kapanıyordu ama ben uyuyamıyordum. Nedense aklıma Rusya gelip duruyordu. Herhalde gölgenin benimle olan en sonki konuşmasından sonra Rusya'nın asıl dediği aklımdan çıkmıyor. Neyse...


Kafamı dağıtmak için telefondan yağmur sesi açtım. Bana huzurlu geliyor ve daha çabuk uyumamı sağlıyor idi. En sonunda uykuya dalabildim.




~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

☭Rusya'nın Gözlerinden☭ (Omeygat sonunda farklı bir bakış açısı?!)

Gecenin bir yarısı. Ben hala uyumadım. Zaten uykum yok. Elimde votka şişesi ama daha sarhoş değilim. Belki 3-4 şişe içmişimdir. Biraz moralim bozuk ama votka içmem zaten benim günlük rutinim gibi. Sadece bu sefer normalden biraz fazla içtim.

Acaba Türkiye'yi kıracak bir şey mi dedim? Sert de konuşmadım. O zaman neden? Bir saniye ben neden Türkiye'nin duygularını bu kadar umursuyorum? Ебать... Yoksa ben ciddi ciddi aşık mı oluyorum? Ya benim duygularıma bu sefer o karşılık vermezse? Hayır. Saçmalama Rusya... Aşık değilimdir. Niye olayım ki..?

Peki neden şu an aşk acısı çeken biri gibi hissediyorum... Off...

En sonunda dikkatimi votka şişesinden ayırıp etrafıma odaklandım. Sonra gözüme telefonum çarptı. Telefonu açıp saate baktım. Saat 2.04 idi. Ne yapsam ki? Çok sıkıldım. Telefonu tam kapatacak iken Japonya'dan mesaj geldi.

İç çektim ve ne yazdığını görmek telefonu açtım. Birkaç fotoğraf göndermişti. Fotoğrafı açtım. Karşımda hiç beklemediğim fotoğraflar vardı. BİR SANİYE BU TÜRKİYE Mİ?!!? A-AMA HİZMETÇİ KIYAFETİ GİYİYOR?!?

Kendimi kızarır iken yakaladım ve kafamdan o görüntüleri atmaya çalıştım. Bir türlü çıkmıyor! Telefonu alıp Japonya'yı aradım. 

🇯🇵: "Alooo?"

🇷🇺: "JAPONYA BANA NE FOTOĞRAFI ATTIĞINI SANIYORSUN?!"

🇯🇵: "Hadi ama! Oyun bozan olma! Sen benim o fotoğrafı alabilmek için neler yaptığımı biliyor musun?"

🇷🇺: "SENİ- GĞRR-"

Sakin olmalıyım... Derin nefesler alıp verdim. Rahatlamış hissedince tekrar konuşmaya başladım.

🇷🇺: "Söyle bakalım Japonya... Neymiş o yaptığın şeyler?"

🇯🇵: "Çin ile anlaştık ona para vereceğim."

🇷🇺: "Yani fotoğrafları Çin çekti?"

🇯🇵: "Evet. Ama kızma o-"

🇷🇺: "Yok kızmadım. O zaten Kuzey Kore'yi seviyordu."

🇯🇵: "Hah iyi- BİR DAKİKA NEĞĞ??"

🇷🇺: "Buna da yeni ship çıktı..."

🇯🇵: "Yioo yeni değil zaten bekliyordum neyse ben yatacağım hadi görüşürüz!"

Telefonu kapattı. Fotoğrafları tekrar açtım. Gördüğümde ister istemez kızarıyorum... Kendimi bakmaktan alamıyorum. Türkiye bu pozlarla çok tatlı. Tamam. Bu normal değil. Arkadaşlar böyle yapmaz. Belki de aşığımdır?

En sonunda ayağa kalktım ve bitmiş olan votka şişelerini çöpe attım. Odama dönüp kendimi yatağa attım. O sırada hâlâ fotoğraflara bakıyordum. Türkiye masum görünür iken çok şirin...

Galiba onu sevdiğimi söyleyeceğim. Ama ya benden soğudu ise? Hayır çok negatif düşünüyorum. Doğru olma ihtimali yüksek olsa bile... Sonunda gözlerimi kapatıp uykuya daldım. 

✮Zaman Atlaması✮

Yavaş yavaş gözlerimi açtım. Kendime gelmeye çalıştım ama başım biraz ağrıyordu. Gözlerimi ovuşturdum ve zar zor yataktan kalktım. Bugün hiç okula gidesim yok... Zaten bayağı geç kalmışım. O yüzden gitmeyeceğim. Kafamı geri yatağa koyup uyumaya çalıştım ama işe yaramıyor... En iyisi kalkıp bir duş almak. Yataktan kalkıp duş almaya koyuldum.

𓆉Duştan Sonra𓆉

Artık daha iyi hissediyorum. Yepyeni gibiyim! Ama açım. Herşeyi yiyebilirim. Türkiye'yi bile- Saçmalamayı bırakmam lazım. Birşeyler hazırlamaya üşendiğim için dışarıda yeme kararı aldım. Farklı birşeyler giyip cüzdanımı aldım. Dışarı çıkıp bildiğim bir restorana gittim.

Restorana vardığımda garsona siparişimi verdim. Tabi ki de havyar, lakerda, et ve yumurta sipariş ettim. Vazgeçilmez kahvaltım. 

(İnternetten buldum Ruslar bana saldırmayın.)

Yemeğim geldi ve ben de keyifli bir şekilde yedim. Yemeğin parasını ödedim ve restorandan çıktım. Saate baktım ve okulun yeni bitmiş olduğunu fark ettim. Ben eve giderken Türkiye'yi gördüm. Bu beni mutlu hissettirdi. Umarım benden kaçmaz. Arkasından çıkıp omzuna dokundum.

(Bunu kullanmak için bir bahane arıyordum

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

(Bunu kullanmak için bir bahane arıyordum... Bide bu resmi döndürmek için götümü yırttım ya-)

İrkildi ve hemen benden biraz uzaklaştı. Kim olduğumu öğrenmek için bana baktı ve şaşırmış gibi bakıyordu. Hızla benden uzaklaştı.

🇷🇺: "Türkiye bekle-!"

Beni dinlemedi ve arkasına bakmadan kaçtı. Belki de daha beni görmek istemiyordu? Umarım duygularını incitmedim...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Biraz kısa oldu- NEYSE SORUN YOK 1-2 BÖLÜM kaldı... Maalesef devamını getiremiyorum.

Kelime sayısı ~ 604

-Deli- RuskeyWhere stories live. Discover now