| Tam bütüncevaplarıbulduğunudüşünürsün, sorular değişir...|
Alec Benjamin - LMDS
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli Okumalar!
❤🔥🪶
Gülümsemek belki de bir insan için en sade ve gerçekçi maske olabilirdi. Birinin yüzündeki ifadeyi okumak bazen çok kolay olabiliyordu. Ancak size gülümseyen bir insanın gerçekten ne istediğini hiçbir şekilde net olarak anlamak bence mümkün olan bir şey değildi.
Küçükken babam bana her zaman, "Vicdanın en büyük cehennemindir." Derdi. O zamanlar bu sözün ne anlama geldiğini bilmediğim için, öylesine dinler geçerdim. Ancak şimdi ne demek istediğini daha iyi anlıyordum.
Cemal Sevilmiş denen adamın bana ettiği teklifi kabul ettiğimde, belkide de cehennemine ilk adımımı atmış bulunuyordum. Ben bir melek değildim, ancak o bir şeytandı. Ve cehennemine gireceğimi anladığı an, düşünmeden beni yok edecekti.
Bahçedeki salıncakta sallanmaya devam ederken, aklım beni çok eski bir anıya götürdü. Yine salıncaktaydım. Yaşım sekiz ya da dokuz olmalıydı. Babam arkamdan beni sallıyordu. Parktaydık. Çok mutluydum. O gün doğum günümdü. "En çok ne olmasını isterdin?" diye sorduğunu hatırlıyorum. Bu soru başta bana çok tuhaf gelmişti. Ne diyeceğimi bilemeyerek bir süre susmuştum. Ardından cevabım ise, "Büyümek." olmuştu.
O salıncakta sallanan küçük kız büyümek isterken, ben tekrar o kız olmak istiyordum.
Hala içimde büyümeyen ve küçük bir çocuk gibi davranan bir tarafım vardı ve bunun farkındaydım. Bazen canımı yakmak için hayat binbir şey yapardı ancak tek yaptığım şey öylece izlemek olurdu. Çok ağır cümleler beni ağlatamazdı ancak, bir kitabın veya filmin kötü sonu beni saatlerce ağlatabilirdi.
Çalan telefonun sesi ile yumduğum gözlerimi araladım ve cebimden telefonumu çıkardım. Arayanın kim olduğunu zaten bildiğim için bakma gereği duymadan aramayı cevapladım. Victor'un konuşmasını beklemeden, "Her şey hazır mı?" diye sordum sabırsız bir sesle.
Saatlerdir ondan bir haber bekliyordum.
"Evet," diyen sesi geldi kulağıma. "Her şeyi hazırladım. Evinin adresini öğrendim ancak gördüklerime gerçekten inanamadım. Evin bahçesinin her karesine adam yerleştirmiş. Evde sakladığı şey her ne ise, dehşet bir düzeyde korunuyor. Gündüzleri saat 7'de evden çıkıyor ve akşam 7'de eve geliyor. Eve ondan habersiz giriş yapmamızın hiçbir imkanı yok çünkü adam evinin etrafındaki bütün bölgeyi ele geçirmiş durumda."
