Raindrops of Astalièr (Tonjuarez Series IV)

ROA 30

Chapter 30

My eyes widened when what he said registered on me. I looked at him wearily and my heart sank when I saw how his eyes fiercely looked at Craig. The anger on his stares were dripping like acid. Like Craig was the one at fault.

As if he did all of these to them.

Now that I saw an eye of a true Sulestra staring at an Astalier, the horror of old stories here in the province started to come to life.

That they should not be in the same place. That two parties will forever clash and ruin each other. Worse, kill each other.

"Ang babaeng ito kapalit ng apo ni ex Governor." ulit ng lalaking may yakap sa akin. Idiniin muli ang baril sa gilid ng ulo ko.

Nagtagis ang ngipin ko. Nagpantig ang tenga ko sa sinabi niya.

Lumingon ako kay Craig na napapagitnaan ng mga security. Nakatitig lang sa akin. Ngunit nang marinig niya ang sinabi ng lalaki ay para itong nasa ilalim ng isang mahika.

Walang pag aalinlangan itong lumapit sa amin ngunit pinigilan siya ng ibang security. Nanggigigil ang mga mata nito at halatang handa ng gawin ang lahat, mabawi niya lang ako sa kamay ng lalaking ito.

"Get out of my way!" sigaw nito nang palagan na siya ng security.

"Miande!" sigaw niya ulit.

Pumikit ako ng mariin at umalingawngaw ang malakas na halakhak ng lalaki. Gumapang ang lamig sa sikmura ko ang marinig iyon ng malapitan sa tenga.

This man wants to kill Craig. I want to put him six feet under the ground now.

"Ang saya naman. Ikaw pa ang magmamakaawa na patayin ko?" tumatawang sabi nito kay Craig.

"Let go of her! Take me instead you asshole!" his voice thundered.

"Nangangati na ang kamay ko. Baka hindi na ako makapaghintay at dito ko siya barilin. Anong gagawin mo?" bulong sa akin ng lalaki.

Tumalim ang mata ko sa kanya. Ang mga luha ay nagbabadyang magpalabo ng paningin.

"Don't you dare hurt him." nanggagalaiti kong banta. Madilim na ang paningin sa lalaki.

Lalo lang lumawak ang ngisi nito. Imbis na makahinga ako ng maluwag dahil unti-unti nitong binawi ang baril sa ulo ko ay lalo akong kinabahan.

Nang itutok ito nito sa direksyon ni Craig ay para akong nabuhusan ng malamig na tubig. My heart raced in anticipation of fear when I realized what he is going to do.

Even if Craig was surrounded by security, this man is a sharp shooter. He took down every designated agent here on the outpost in seconds. It will be very easy for him to shoot someone again. Especially when it's a person he despises with all his heart.

When he released the safety pin and his finger started to pull the trigger while pointing at Craig my heart sank.

Despite life being in danger, all the fear of being in the hands of a dangerous man suddenly disappeared in me. Suddenly my life didn't matter the most in the moment.

The anxiety of picturing Craig's life being at risk gashed all over my body as I saw it in flesh form.

So before he could finally pull the trigger I tried to stop him. I pushed his hand upwards. "No!" sa taas pumutok ang bala. "You're insane! You crazy old man!"

Naalarma lahat at nang balingan niya ako ng tingin ay nandidilim na rin ang mata niya. Sa inis at galit niya sa akin muling tinutok ang baril na hawak.

"Gago! Nangingialam ka?! Halika dito!" galit na galit na sigaw nito. Ngunit bago niya pa ako mahablot muli ay isang mabilis na bala ay tumama sa dibdib niya.