ჯონგუკᲗან ერᲗად ახლა უკვე საწოლᲨი ვწევარ, Თავი მის გულ-მკერდზე მიდევს და Თვალები მაქცს დახუᲭული, მისი გულის ფეᲗქვას ვისმენ.
დაბლიდან რაᲦაც ხმა ისმის Შემდეგ კი Ჩვენს სახელებს ყვირიან, სწრაფად ვდგებიᲗ საწოლიდან და დაბლა ᲩავდივარᲗ იქ კი ბოგუმი გვხვდება.
-მე გიᲗხარიᲗ, რომ დავბრუნდებოდი ხოდა აი მეც აქ ვარ. - იᲦიმის ვამპირი.
-ჯობდა საერᲗოდ არ დაბრუნებულიყავი.
-ოჰო, ადამიანო Შენ ისევ აქ ხარ?
- და რა პრობლემაა?!
- დამᲨვიდდი Თე - მეუბნება ჯონგუკი.
-ვფიქრობ რომ აქედან დიდხანს აᲦარ წავალ
- ცდები, აქედან ახლავე გაეᲗრევი!
- ჰმ, და საინტერესოა ნეტავ როგორ?
- როგორც Შემოხვედი ისე წახვალ აქედანაც!
- არ ვაპირებ! არ წავალ სანამ არ გაგანადგურებ! არ წავალ სანამ Შენს მᲗელ "ოჯახს" არ გავანადგურებ!
- Ჩემს ოჯახს ვერასდროს Შეეხები!
- ოოჰ, ჯონგუკ მემგონი Ჩემი ᲨესაᲫლებლობები არ იცი.
- აი Შენ კი Ჩემი ᲨესაᲫლებლობები არ იცი. - მივდივარ და მას პიროსლირ ვუდგები.
-საიდან ამდენი გამბედაობა ადამიანო?
- გინდოდა გეᲗქვა ვამპირო ხომ?
- რას გულისხმობ?
- ყველაფერᲗან ერᲗად არ მეგონა ასეᲗი გაუნაᲗლებელი Თუ იყავი.
- Შენ...! - პაკმა ხელი ასწია მისᲗვის დასარტყმელად რა დროსაც ჯონგუკმა უკან Შეუბრუნა.
- მე ვᲗქვი რომ Ჩემს ოჯახს ვერავინ Შეეხებოდა!! - ეს სიტყვები სასიამლვნოდ მომხვდა ყურᲨი მე მისი ოჯახი ვარ.
- ჯონ ჯონგუკ! პირობას ვდებ, Შენ ოჯახს გავანადგურებ, Შენ კი ვერაფერს ვერ Შეხლებ! ამ ყვრლაფერს Შორიდან უყურებ, უყურებ როგორ ვაწამებ Შენს "სიყვარულს"!
ახლა ისევ წავალ ხოლო როდესაც ᲨემდეგᲨი დავბრუნდები Თქვენგან ფერფლიც კი აᲦარ დარᲩება! - ამბობს და სახლიდან ორᲗქლდება.
- ჯონგუკ მან მარᲗლა რომ დაგ იᲨავოს რაᲦაც? ბ-ბავᲨვს რამე რომ დაემარᲗოს? მე... მე - ტირილს ბიწყებ ჯონგუკი კი Ძლიერ მიკრავს.
- Თე გᲗხოვ არ იტირო, ყველაფერი კარგად იქნება, ვერაფერს ვერ დაგიᲨავებᲗ ვერც Შენ, და ვერც ბავᲨვს.
- მან Თქვა რომ... რომ - უფრო მეტად მიტყდება ტირილი.
- ᲩᲨᲨ, არ იტირო სანამ მე აქ ვარ ის ვერაფერს დაგიᲨავებᲗ, Თანაც Შენ ხომ იცი რომ მასზე Ძლიერი ხარ?
- ჯონგუკ, მე ჯერ ნორმალურად ვამპირიც არ ვარ.
-მერწმუნე, ვერაფერს დაგიᲨავებᲗ Ჩემი ხომ გჯერა არა?
- მჯერა.
- ხოდა ნუᲦა ტირი.
ცრემლებს ვიწმენდ, ოდნავ ვუᲦიმი და ვეხუტები, ისიც დაუფიქრებლად მხვევს ხელებს.
- იცი? როდესაც Თქვი რომ Შენს ოჯახს ხელს ვერავინ ახლებდა მესიამოვნა ეს სიტყვები, მესიამოვნა ის ფაქტი რომ Ჩვენ ოჯახი გვიწოდე, ის ფაქტი რომ მე და Ჩემს მუცელᲨი მყოფი Შვილი Შენი ოჯახი ვარᲗ.
- რა Თქმა უნდა, Თქვენ Ჩემი ოჯახი ხარᲗ, Თეჰიონ ერᲗადერᲗი აწ უკვე ვამპირი ხარ ვისᲗანაც Თავს ყველაზე კარგად ვგრᲫნობ, ᲨენᲗან ყოფნისას მგონია რომ სახლᲨი ვარ. ვიცი რომ ᲨეიᲫლება Ჩემი სახლᲨი ყოფნა აᲦარ გაგრᲫელდეს დიდხანს მაგრამ დამდენხანსაც გაგრᲫელდება მინდა რომ ბოლომდე ვისიამოვნო ᲨენᲗან ერᲗად ყოფნიᲗ.
ერᲗმანეᲗს ᲗვალებᲨი ვუყურებᲗ, მის Შავ ᲗვალებᲨი ვხედავ ორ გრᲫნობას, სიყვარულს და სევდას. ნელ-ნელა მასᲗან უფრლ ახლოს ვიწევი და მის ტუᲩებს წამიერად ვეხები, ხოლო Შემდეგ იდევ ვᲨორდები, მიᲦიმის არაფერს ამბობს. ამ მომენტᲨი ლაპარაკი ზედმეტია ახლა ᲗვიᲗონ ხდება კოცნის წამომწყები . წინასᲗან ᲨედარებიᲗ უფრო ვნებიანად და უფრლ დიდი სურვილᲗ ვკოცნიᲗ ერᲗმანეᲗს.
როდესაც ვᲨორდებიᲗ ისევ ᲗვალებᲨი ვუყურებ მას, და მასᲨი ბოლომდე ვიᲫირები.
______________________________
428 სიტყვა.
სიმარᲗლე გიᲗხრაᲗ მენანება მოსაკლავად მაგრამ...
ბოროტი "დეიდის" როლის ᲗამაᲨი მინდა🙂😏
