3. BÖLÜM | ❝Varlığımı Kilitleyen Varlığın❞

150 18 56
                                    

         selamm yeni bölüme hoşgeldiniz.
       bölüme geçmeden oyları verirseniz
                     çok mutlu olurum.
                               öptüm. ✮⋆˙

                                       ꨄ︎
                                07.05.24

                                      
  Ezgi&Erden Erdoğan, Bizden Olur Mu?

             ❝ sen, benim karanlığımla                        bir ışık var ettin,             kalbin taştan, en büyük zaafın                            vicdan ay ışığı        madem bırakacaktın beni kendine                        neden aşık ettin?...

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

sen, benim karanlığımla
bir ışık var ettin,
kalbin taştan, en büyük zaafın
vicdan ay ışığı
        madem bırakacaktın beni kendine
                       neden aşık ettin?
sorarım sana, niye beni
aşk-ı viran ettin?

                                        ꨄ︎
   Biletlerinizi aldıysanız tiyatro başlıyor.
                             Biz geldik.

                              𓍯𓂃𓏧♡

Şoka girmiş bedenimi bir çığlık sesi kendine getirdiğinde titreyerek olduğum yerin farkına vardım. Yelkan'ın büyük bedeni Hilda'yla beni abluka altına almış, gelecek bütün darbeleri engellemek istercesine sarmalamıştı. Benimle aynı şoku yaşayan ikizime döndüğümde bakışlarımız kesişti. Elimi sıkıca sol eline sardım.

Demir oradan oraya koşuşturuyor etraftaki telaşlı insanları sakinleştirmeye çalışıyordu. Tek el bir silah sesinden başka hiçbir şey duyulmamıştı ama o tek el, mahşer alanına döndürmüştü bulunduğumuz ortamı. Yelkan'ın bedeninden dolayı hiçbir şey göremeyen kafamı uzatıp locaya baktığımda orada hiç kimseyi göremedim.

Etrafımızı takım elbiseli birçok adam sardığında içinde bulunduğumuz bu ortama daha ne kadar şaşıracaktım, bilmiyordum. "Arka kapıdan alalım sizi, acele edin! " İçlerinden biri konuştuğunda hangisi olduğunu seçemedim ama o an umurumda da değildi zaten. Etrafta hâlâ mekandan çıkmak için canhıraş koşuşturan insanlar vardı. Öyle ki giriş kapısı tıkanmış, insanlar önce çıkabilmek için birbirlerini itiyordu.

Etrafımızı saran bu adamları mekanın korumaları sanmıştım ama durum öyle değildi. Tek korunan bizdik zira. Gözlerim Demir'i aradığında, aradığımı bulamadım. Biz niye korunuyorduk bilmiyordum ama onun da korunması lazımdı. "Hadi hızlı hareket edelim! "

Yelkan ters bir şekilde adamlara bakıyordu. Ela gözlerini öyle bir nefret bürümüştü ki onu ilk defa böyle gördüğüme yemin edebilirdim. "Siz kimsiniz amınakoyduklarım? "

Hilda'nın elini öyle sıkı tutuyordum ki ellerimiz bir bütün haline gelmiş gibiydi. Onu bırakamazdım. Ona zarar gelirse yok olurdum, biliyordum. İçimdeki korkuyla arka tarafa ilerlerken, aldığım derin nefesler ciğerlerime ulaşmıyordu. Mekanın arka kapısına ulaştığımızda, adamlardan biri büyük demir kapıyı açtı. Kendimi zorla kapıdan dışarı attığımda derin bir nefesle kendime gelmeye çalıştım. Nefes alışverişlerim o kadar hızlıydı ki kulağıma dolan kendi nefesimin sesinden rahatsız oldum.

AY IŞIĞI MABEDİWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu