Gökyüzünde, tanrıların önünde, iki gölge karşı karşıya geldi.
Tanrıların arasında geçen tartışma sonuçsuz kalmış ve iki gölge karşı karşıya getirilmişti. Kötülük ile güçlenen gölge iyiliğin temsilcisine karşıydı.
"Hangimizin daha iyi olduğu belli tartışma gereği duymuyorum," diyerek söze girdi kötülük.
"Benden daha iyi olsaydın tanrıların huzurunda karşılaşmazdık."
"Senden iyi olduğunu kanıtlamak için geldim ve göreceksinde."
"Hay hay başlayalım o zaman." İyiliğin temsilcisi bu lafları ettikten sonra gonglar çalındı. Tanrılar pür dikkat kesildi herkesin gözü kulağı bu tartışmadaydı.
"Nereden başlayayım o kadar çok üstünlüğünü var ki," diyerek iyilik üzerinde üstünlük kurmaya çalıştı.
"Boşuna uğraşma kuramadın."
"Kuramadım mı? Yıllardır devam eden savaşları ben başlattım."
"Savaşları bitirmeleri için örgütler kurdum."
"Geç kaldın, 1.Dünya Savaşı'nda 15 milyon insanı öldürdüm, 2.Dünya Savaşı'nda 85 milyon insanı öldürüdüm. Normandiya'da ben kazandım, Rusya'da ben kazandım yetmez mi?"
"Senin kötülüklerin insanlığın varoluşundan beridir var. Benim iyiliğim her zaman galip geldi, gelecekte."
"Nerede geldi? Milyarlarca insan açlık çekerken mi? Sömürgecilik anlayışı devam ederken mi? Yeni savaşlar çıkarken mi?"
"Senin izinden gidip mazlum insanları savaştıranların sonu ne oldu?"
"Ben daha fazla kan dökülsün diye ideolojileri ortaya attım sen ne yaptın."
"Milyonlarca kötü insan yetiştirdin, ben her kötünün içine iyilik tohumlarını ektim."
"Hayır, hayır ekemedin ilk insanları ben kandırdım, ben kurdum bu düzeni sen sadece izledin."
"Senin yolundan giden herkes yok oldu olmaya da devam ediyor."
"Senin yolundan gidenler nerede? Nerede barışı savunuyorlar. Açlık çeken insanlara hangi zengin yardın ediyor."
"Senin insanların neredeler? Hangisi başardı?"
"İyiliğin hükum sürdüğü dünyada fakir kalır mı? İyiliğin hükum sürdüğü dünyada açlıktan ölen kalır mı? İyiliğin hükum sürdüğü dünyada savaş çıkar mı?"
"Kötülüğün kazandığı hiçbir yer yoktur. Savaş çıkardın bitirdim, krizler çıkardın atlattım, hastalığa neden oldun tedavi ettim eline ne geçti?"
"Benim yüzümden ölen her bir insan sana karşı kurduğum üstünlüğü gösterir."
"İnsanları korumak benim görevim. Onları dinler ile bir aray getirdim ve hepsini kurallara uygun bir şekilde yönetiyorum.
"Dinler mi? Din yüzünden öldürülen insanlara ne diyeceksin."
"Ancak hiçbir zaman dini yok edemedin."
"Dini yok etmek isteyen kim? Dini kullanarak milyonlarca insanı yok ettim."
"İnsanlığın hiçbir zaman önünde engel olamadın."
"Gelişmek mi? Hayır insanlar hâlâ aynılar. Eğitime karşı çıkanda insan aya çıkanda."
"Bu senin başarın değil cehalettir bunun sebebi."
"Cehalet bir insana bahşedilecek en büyük kötülüktür."
"O insanları doğru yola ben çektim ve devam da edeceğim."
"Peki, işe yaramayan barış vakıflarına milyonlar ayırmaya devam et, ben insanları beş kuruşa muhtaç edeceğim."
Önce kötülük sonra iyilik ortadan kayboldu. Tanrılar kazananın kim olduğuna karar veremediler. Tanrının hatası kötülüğün insanı sarmasına neden oldu ve yine Tanrının hatası her kötünün içine iyilik tohumu ekmesine neden olacak.
