Bölüm (22)

28 10 7
                                    

Kayra'dan

"Eee kanka, nasıl gidiyorsunuz?"

"Fena değil ya, son zamanlarda falan baya konuşmaya başladık"

Yiğit ile, sözleştiğimiz maça gidiyorduk. Takımları bir hafta önceden seçmiştik. Her takımda 7 kişi olacaktı. Bizim takımda ben, Yiğit, Alkanalp, Kaan, Batu, Taym ve Tuğra vardı

"İyi iyi, sana kalsa kızı yiyeceksin. Bakışların falan"

"Of Yiğit, boş boş konuşma"

"Valla bu sefer yalan söylemiyorum. Sen şimdiden kızın gözlerine öyle bakıyorsan, evlendiğinizde futbol takımı kurar-"

Lafını bitirmesine izin vermeden, kafasına bir tane geçirdim. Hak etmişti

"Of, ne vuruyon ya. Beynim çöktü"

"Olmayan beynin mi?"

Dememle gözlerini devirdi

Bu çocukta, bizimkilerden daha çok dişil enerji vardı

"Nerede kalmıştık, he. En son futbol takımı kuruyordunuz"

"Yiğit, nerenden uyduruyorsun acaba?"

"Ben uydurmuyorum bebeğim. Olanları söylüyorum"

"Hoşt lan, yine yavşamaya başlama. Sana her maça gittiğimizde güncelleme mi geliyor? Bi yavşamalar falan"

Tam cevap verecekken, telefonumdan gelen arama ile sustu

"Kim arıyor?"

Telefonumu çıkarıp baktığımda Asel'in annesinin aradığını gördüm

"Efendim Hilal anneciğim"

"Hilal anneciğim ne lan odun"

Dirseğimle karın boşluğuna vurunca, geriye doğru sedelendi

"Oğlum, Asel sizin yanınızda mı?"

"Hayır, birşey mi oldu?"

"Yok oğlum, şey, Asel eve daha gelmedi. Belki sizin yanınızda zaman geçiriyordur diye aradım"

'Asel daha eve gelmedi'

"Yok valla anne. Asel yanımızda değil. Ama ben bi Elisa'yı falan arayım, belki onunla geziyordur"

"Tamam oğlum, Allah razı olsun. Sizi de rahatsız etmedim umarım"

"Yok, estağfurullah. Konu Asel ise meşgul falan olmam. Ben sana haber veririm"

"Tamam oğlum, Allah'a emanet ol"

"Sende annem"

Telefonu kapatınca Yiğit, 'noluyor lan' bakışı attı. Telefon rehberimden Elisa'nın numarasına basıp, telefonu hoparlöre aldım

"Asel daha eve gelmemiş. Annesi aradı"

"Nasıl eve gitmemiş? Beraber ayrıldık, hatta otobüse falan bindiler"

"Valla bilmiyorum ki"

Telefon 4. Çalışında açıldı, ve ilk olarak karşıdan 'alo' sesi duyuldu

"Elisa"

"Efendim Kayra"

"Asel seninle mi? Annesi aradı da, merak etmiş"

"Hayır, benimle değil. Otobüsten indikten sonra onu görmedim. Eve doğru gidiyordu"

Allah kahretsin!

"Nasıl ya, İyide eve daha gitmemiş"

"Nasıl gitmemiş Kayra? Bana şaka falan mı yapıyorsunuz? 1 Nisan falanda değil"

TESADÜF AŞK ||TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin