Sene 2019
Koşuyolu lisesi
"Hadi ama Aleyna geç kalacağız bak"
Arkadaşım Ebru'nun hayıflanmasını daha fazla çekemeyeceğimi anladığım için hızlıca çantamı toparladım ve spor salonuna doğru arkasından koşmaya başladım
Bugün basketbol öğrencilerinin final maçı vardı ve bütün okul olmak üzere kendi takımımız için tezahürat yapacaktık
İçeri girdiğimizde hızlıca en önde ki boş yerlerden kaptık ve ebru ile birlikte hızlıca kurulduk
Ebru : senin ki nerede acaba ?
Gözlerim etrafta geziniyordu ama henüz onu bulamamıştım
Aleyna : bilmiyorum ki Koç'un yanında falandır herhalde
Bir kaç dakika sonra içerisi iyice dolmuştu ve bağırışmalar başlamıştı yine
Soyunma odasının kapısı açılınca ilk önce koç ardından da takımdakiler çıkmıştı
Gözlerim ilk onu bulduğun da ister istemez yüzüme gamzelerimin çıktığı o gülümsemem yayıldı onu ne zaman görsem hep böyle oluyordum
Ama yüzünde anlamlandıramadığım bir ifade vardı biraz korkuyor gibiydi
Takımdaki herkes hocalarının yanına geçince rakip oyuncularda geldi ve sesli bir alkış tufanı koptu
Ebru telefonunu çıkarıp story çekerken ben hala endişe ile ona bakıyordum bişeyler var gibiydi
Onunda gözleri beni bulunca hızlı bir şekilde yutkundum çünkü sene boyunca sadece bir kaç kere göz göze gelmiştik ve buda onlardan biriydi
Kaşları çatılınca yüzündeki gözlüğü düzeltti ve düdük çalınca odağını benden kopardı
Biraz tedirgin olmuştum çünkü bugün her zamankinden daha garip ve sinirli duruyordu
Takım kaptanları ve hocalar bir kaç konuşma yaptıktan sonra müdürümüz de bişeyler ekledi ve yine alkışladık
Cebimde ki telefonum titreyince bu anın enerjisi üzerine açıp bakmadım büyük ihtimalle annem mesaj atmıştı
O sırada Koç düdüğü çalıp maçı başlatınca ayağa kalktım ve izlemeye başladım ebru ise hala fotoğraf çekiyordu
***
İlk 6 sayıyı karşı takım almıştı ve baya bir gerideydik
Top tekrar poyraza geldiğinde hızlıca sektirdi ve beşliğinden geçirmeyi düşünürken bu isteğini yapamayıp topa takıldı ve sert bir şekilde spor salonunun kaygan zeminine düştü
Endişe ile ayağa kalktım ve bir kaç adım öne doğru ilerledim
Ardından ebru kolumdan tuttu
Ebru : kızım nereye ?
Aleyna : ne demek nereye görmedin mi nasıl düştü çocuk
Ebru : kızım her oyun da olur böyle şeyler sakin ol
Onu dinlemeyip tekrar sahaya döndüm ama gördüklerim hiç hoşnut olmayacağım şeylerdi
Koç, Poyrazı herkesin içinde azarlıyordu
Koç : madem beceremiyorsun neden takıma katılmak için yalvardın lan he
Olacak iş değildi resmen çocuğu kalabalık bir ortamda küçük düşüyordu
Poyraz başını yere eğmiş hızlı soluklar almaya devam ediyordu ellerini baktığımda ise iksini de yumruk şeklinde sıktığını gördüm
Ama koç durmak bilmiyordu kimse de bişey yapmıyor herkes tiyatro oyunu varmış gibi bu görüntüyü izliyordu
