Hayatımızda bazı anlar vardır böyle çıkmaza girdiğimizi hissettiğimiz, en dibe vurduğumuzu düşündüğümüz, eskisi gibi mutlulukla nefes alamayacağımızı kabullenişimiz gibi...
O duyguları şu anda iliklerime kadar hissediyordum
Korku, huzursuzluk, endişe, panik atak ve daha bir çok şey
Valizimin fermuarını çekip siyah montumu üzerime geçirdim
Halsizliğim hala devam ediyordu ve iyice hasta olup kendimi derbeder etmeye hiç niyetim yoktu
Nisa : gitmek istediğine emin misin ?
Kapının pervazına yaslanmış hüzünlü gözlerle bana bakan nisaya hızlıca koşup sarıldım o olmasaydı şu anda halim ne olurdu hiç bilmiyordum galiba bu şehirde başıma gelen en güzel şey bu kızdı
Aleyna : biraz kafamı toplamam lazım geri geleceğim zaten
Yanaklarımdan öpüp valizimi eline aldı ve aşağıya inmek için merdivenlere yöneldi
Derin bir nefes alıp son kez kaldığım odaya göz gezdirdim
İlk geldiğimde bu odayı o kadar çok beğenmiştim ki hayatımda hiç bu kadar güzel dekorasyonlu bir odaya sahip olmamıştım çünkü
Tavana baktığımda kapalı havayı gördüm sanki İzmir bugün de insanları enkazı altına almayı istemiş gibi sisliydi
Boy aynasına döndüğümde bir kez daha yutkundum
Neredeyse bütün gelen notlar onun üzerine yapıştırılmış oluyordu ve artık yüzümü bile görmek için oraya bakamıyordum aynalardan korkar hale gelmiştim
Hızlıca odanın içinde ki banyoya ilerleyip çöp kovasını açtım ve bütün attığım bu korkunç notları içinden çıkarıp aldım bunları da yanımda götürecektim burada bırakmak istemiyordum
Derin bir nefes alıp notları montumun cebine sıkıştırdım ve arkamı dönmeden hızlıca odadan ayrılıp alt kata indim nisa ve diğerleri çoktan veda sarılması moodunu açmışlardı bile
Anıl beni görünce hızlıca koşup sarıldı ağladığı gözlerinden belli oluyordu
Anıl : aley gitme ne olur çok özlerim ben seni
Bende sıkıca sarıldım ona böyle yaparlarsa böğürerek ağlayacaktım
Aleyna : bende seni çok özleyeceğim ama geri geleceğim biliyorsun
Üzgün bir şekilde kafasını sallayınca geri çekildi ve bu seferde Aycan dolu gözlerle üstüme atladı
Aycan : ağlamamak için kendimi çok zor tutuyorum
Aleyna : ağlarsan saçını başını yolarım valla yapmayın ama böyle bende çok üzülüyorum
Yanağımdan öpüp geri çekilince son olarak da Berkay gelip sarıldı
Berkay : bakma sen bu sulu gözlere git biraz kafanı topla elbet görüşeceğiz
Aleyna : en yakın zamanda
***
Uçaktan inince derin bir nefes aldım yol çok yormamıştı ama ben yine de halsizdim büyük ihtimalle vücudumda ki virüsten dolayıydı
Biraz ileride ki cafeye doğru yönelip içeri girdim ve boş masalardan birine geçtim
İstanbul o kadar güneşliydi ki gözlerimi kısmadan etrafa bakamıyordum
Garson : hoşgeldiniz efendim ne arzu edersiniz ?
Genç garsona gülümseyip lafa girdim
Aleyna : soğuk bir latte alabilir miyim lütfen
